همهگیری کرونا ویروس ، در سراسر جهان باعث به وجود آمدن شرایط ویژه‌‌ای در زمینه‌های مختلف اجتماعی شد . محدودیت‌هایی که برای جلوگیری از شیوع بیماری وضع شد باعث تعطیلی موقت بسیاری از مشاغل ، مکان‌ها و مناسک آیین‌های مذهبی ، جشن‌ها و به طور کلی کنش‌های جمعی شد . جنبه‌های مختلفی از این پدیده‌ی نوظهور مورد پژوهش قرار گرفت ، از منظر جامعه شناسی ، در پژوهش پیش رو ، با عنوان مطالعه کیفی مشارکت در مناسک شادی در دوران کرونا ، تلاش شده است تا برگزاری ، عدم برگزاری یا به تعویق انداختن جشن عروسی در میدان مطالعه شهر سنندج مورد پژوهش قرار گیرد تا به درک معانی بین الاذهانی افرادی که در این بازه زمانی جشن عروسی خود را برگزار کرده یا به تعویق انداخته‌اند دست پیدا کنیم. با این هدف ، در مصاحبه با 10 نفر (10 زوج جوان سنندجی ، که از هر زوج یک نفر مشارکت کرده است ) از افرادی که در بازه زمانی اوج همهگیری کرونا تجربه برگزاری یا تعویق جشن عروسی داشتند مصاحبه‌ی عمیق صورت پذیرفت و با استخراج 6 مضمون اصلی 1.محدودیت های پیش آمده در اثر کرونا یا شرایط محیطی ، 2.شرایط ذهنی و فرهنگی (باور‌ها و هنجارهای فرهنگی) ، 3.نگرانی ، 4. معنای جایگزین امر تعویق شده ، 5. تاثیرپذیری روابط اجتماعی و 6. تغییر سبک زندگی ؛ به این نتیجه رسیدیم که جمع شرایط محیطی و ذهنی برآمده از پاندمی کرونا در کنار نگرانی‌های برآمده از پیامدهای این همهگیری ، باعث شده افراد نسبت به برگزاری یا عدم برگزاری یا به اصطلاح تعویق یا تاخیر برگزاری جشن عروسی دست به انتخاب عقلانی زده و تصمیم گیری کنند . نتیجه این تصمیم به شکل تاثیر در روابط اجتماعی و عدم گسترش شبکه خویشاوندی بروز پیدا کرده و از سوی دیگر عامل سرکوب برخی خواسته‌ها و مکنونات قلبی افراد مانند آرزوی پوشیدن لباس عروس برای دختران یا پدر و مادر عروس خواهدشد . در نتیجه آنها تلاش می‌کنند امر به تعویق افتاده یا همان عامل معناساز زندگی را که خلاء آن احساس شده ، با کنش‌های جدید جایگزین کنند . آنها تلاش کرده‌اند با کنش هایی مانند برگزاری جشن با تشریفات محدودتر ، کاهش سطح روابط اجتماعی و خویشاوندی ، رفتن با آتلیه و گرفتن عکس یادگاری بدون برگزاری جشن ، هزینه کردن خرج عروسی برای ضروریات زندگی مشترک و... دستاویز تازه‌ای برای معنابخشی به زندگی پیدا کنند . این فرآیند ، موجب می‌شود تا افراد سبک تازه‌ای از کنش‌ورزی را جایگزین کنند . این جایگزینی به شکل حذف آنچه آنها آن را امور غیرضروری می‌نامند ، نمود پیدا خواهد کرد . از طرفی کرونا برای آنها آموزه‌هایی نیز داشته که همه اینها به تغییر سبک زندگی لااقل در حوزه مناسک شادی آنان خواهد انجامید . ضمن اینکه نتیجه تغییر در سبک زندگی برای همه یکسان نبوده و بسته به اینکه افراد نسبت به پروتکل های بهداشتی تا چه اندازه اهتمام داشته‌اند یا برخوردی سهل انگارانه داشته‌اند، متفاوت بوده است.
