سرطان سینه دومین عامل مرگ زنان پس از سرطان ریه در جهان است. شیمی درمانی از جمله درمان-های متداول است که عوارض جانبی و سمیت بسیار بالایی دارد. از این رو تلاش برای یافتن ترکیبات اختصاصی تر و فاقد عوارض جانبی هم چنان ادامه دارد. یکی از راه کارها، جستجوی ترکیبات سیتوتوکسیک در منابع طبیعی و گیاهی است. زعفران از گیاهانی است که بخش کلاله ی آن در کشورهای مختلفی مانند ایران به عنوان طعم دهنده و افزودنی در غذاها استفاده می شود. مطالعات نشان داده است که زعفران حاوی ترکیبات سیتوتوکسیک مختلفی است. زعفران جوقاسم گونه ی دیگری از زعفران است که مطالعات کمی بر روی آن انجام شده است. در این پژوهش عصاره های متانولی، هگزانی و کلروفرمی از بخش بنه و عصاره های اتانولی و هگزانی از کلاله ی هر دو گونه ی زعفران تهیه شد. اثر این عصاره ها بر بقای دو نوع رده ی سلولی سرطان سینه به نام های MDA-MB-231 و MCF-7 در مدت زمان های 24 و 48 ساعت با تست MTT بررسی شد. نتایج نشان داد که عصاره های متانولی تهیه شده از بنه ی هر دو گونه دارای اثرات سیتوتوکسیک بر هر دو رده ی سلولی هستند، در حالی که عصاره های هگزانی و کلروفرمی تهیه شده از بنه بر روی تکثیر سلول های سرطان سینه بی اثر بودند. عصاره ی متانولی تهیه شده از بنه زعفران خوراکی اثرات سیتوتوکسیک قوی تری در مقایسه با عصاره-ی متانولی زعفران جوقاسم داشت. عصاره ی اتانولی تهیه شده از کلاله ی زعفران جوقاسم اثر مهاری بر تکثیر هر دو رده ی سلولی داشت، در حالی که عصاره ی اتانولی تهیه شده از کلاله ی زعفران خوراکی در غلظت های بالاتر از 400 میکروگرم در میلی لیتر اثرات سیتوتوکسیک ناچیزی داشت. هم چنین عصاره های هگزانی تهیه شده از کلاله ی زعفران جوقاسم و خوراکی فاقد اثرات سیتوتوکسیک بودند. جهت بررسی نوع مرگ القا شده توسط عصاره های دارای اثرات سیتوتوکسیک، تست رنگ آمیزی آکریدین اورنج – اتیدیوم برماید انجام شد. نتایج نشان داد عصاره ها با القای آپوپتوز سبب مرگ سلول ها می شوند. بنابراین نتایج این مطالعه نشان داد که بنه ی هر دو نوع زعفران و کلاله ی زعفران جوقاسم دارای ترکیبات سیتوتوکسیک بر علیه سلول های سرطان سینه ی MDA-MB-231 و MCF-7 هستند.
