شرایط پس از برداشت تأثیر بسزایی در کمّیت و کیفیت متابولیت های ثانویه گیاهان دارویی دارد. بر همین اساس، در این پژوهش تأثیر زمان های مختلف انبارمانی (صفر، دو، چهار و شش ماه) و نوع بسته بندی (کرافت، پلی اتیلن، پلی پروپیلن و بدون بسته بندی) بر محتوای اسانس، نوع و میزان ترکیب های اسانس، فنول و فعالیت ضداکسایشی عصاره میوه رازیانه (Foeniculum vulgare Mill.) ارزیابی شد. اسانس گیری به روش تقطیر با آب به مدت سه ساعت و عصاره گیری توسط سوکسله با استفاده از حلال متانول انجام شد. اسانس ها توسط GC-FID و GC-MS آنالیز شدند. به طورکلی، افزایش زمان انبارمانی موجب کاهش میزان اسانس رازیانه گردید (به استثنای بسته بندی کرافت) و میزان این کاهش با توجه به نوع بسته بندی متفاوت بود. بیشترین (3.25% حجمی/وزنی) و کمترین (1.8% حجمی/وزنی) میزان اسانس به ترتیب از میوه های دو ماه انبار شده با بسته بندی پلی اتیلن و میوه های شش ماه انبار شده بدون بسته بندی بدست آمد. تعداد، نوع و میزان ترکیب های تشکیل دهنده اسانس تحت تأثیر زمان انبارمانی و نوع بسته بندی قرار گرفت. بیشترین میزان ای-آنتول (75.8%) در اسانس میوه های شش ماه انبار شده بدون بسته بندی و کمترین میزان آن (49.46%) در اسانس میوه های انبار نشده مشاهده شد. میزان فنول و فعالیت ضداکسایشی با افزایش زمان انبارمانی کاهش یافت، ولی در زمان های مختلف انبارمانی، تأثیر نوع بسته بندی ها متفاوت بود. به طورکلی، براساس میزان اسانس، فنول و فعالیت ضداکسایشی، انبارمانی رازیانه توصیه نمی گردد، ولی براساس نوع ترکیب هدف موجود در اسانس، می توان زمان های مختلف انبارمانی را توصیه کرد. در صورت انبار کردن محصول، براساس مجموع صفات اندازه گیری شده، بسته بندی پلی اتیلن و کرافت توصیه می شود.
