قرآن کریم از منظر ادبی متنی در نهایت فصاحت وبلاغت است و ترجمه آن بر اساس اصول خاص هر زبان و هنرمایه ی ادب و ذوق هر مترجم، دشواری های خاص خود را دارد. سرگذشت هزارساله ترجمه قرآن، معیارها و موازینی استاندارد را برای این فن تعریف کرده است. اصولی همانند امانت داری در ترجمه، توجه به معنای لغات وفرسایش و دگرگونی معانی آن در گذر زمان، دقت در بار تأکیدی کلمات وجملات وساختار جملات اسمیه و فعلیه، پرهیز از اطناب ممل و ایجاز مخل، بهره گیری از سبک مشخص در ترجمه، رعایت ساختار ادبی متن مبدأ و... که مترجم قرآن بی نیاز از آن ها نیست. این معیارها که به اصول و مبانی ترجمه قرآن مشهوراست سبب ظهور ترجمه های هرچه بهتر از قرآنِ مقدس شده است. برگردان قرآن به زبان کردی در دو دهه اخیر شتابی بیشتر از پیش یافته و ترجمه های گوناگون ارزشمندی ظهور پیدا کرده است؛ اما تا کنون هیچ کدام از این ترجمه ها بررسی وارزیابی نشده اند؛ - راهی که همسایگان، از جمله ملت فارس، از پنجاه سال پیش پیموده و باب نقد وکنکاش ترجمه های خود را به سوی ناقدان فن گشوده اند.- از جمله ترجمه های قرآن به زبان کردی، دو ترجمه تفسیری «تەفسیری نوعمان» و «شنه ی ره حمه ت» از نعمان حسینی و مصطفی خرم دل است که از جدید ترین ترجمه های قرآن – تا به امروز- به شمار می آیند. هدف این پژوهش بررسی و مقایسه ترجمه 5 جزء اخیر قرآن در دو «ته فسیری نوعمان» و «شنه ی ره حمه ت» بر اساس اصول ترجمه و به روش تحلیلی توصیفی است. سبک ترجمه نوعمان ایجاز با چاشنی آهنگ،که [به قول مترجم] از موسیقی قرآن نقش گرفته است. پیروی از سیاق گذشتگان در ترجمه تحت اللفظی، میزان دقت در رساندن پیام را تنزل داده است. «شنه ی ر ه حمه ت» اثر مصطفی خرم دل است. این أثر ترجمه «تفسیر نور»- ازمترجم - است و تمام ویژگی های آن را دارد. روانی ترجمه، وحدت ترجمه و تفسیر از ویژگی-های بارز تفسیر «شنه ی ره حمه ت» است. اضافات واطناب در ترجمه و به کارگیری لهجه خاص از اشکالات وارد شده بر تفسیر«شنه ی ره حمه ت» است.
