مصطفی خرم دل از مترجمان برجسته قرآن و دارای آثاری چون: تفسیر نور، ترجمه تفسیر فی ظلال القرآن، ترجمه روان قرآن (به فارسی)، تفسیر المقتطف (عربی) و شنه ی ره حمه ت (به کردی) است. در این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی و با تکیه بر تفسیر شنه ی ره حمه ت و تفسیر نور و با هدف ارائه نقاط قوت و ضعف این آثار، به معرفی و بررسی آنها پرداخته شده است. پس از بررسی این آثار بر اساس اصول ساختاری و محتوایی زبان های مبدأ و مقصد؛ در می یابیم که. ترجمه های خرم دل بسیاری از بایسته ها و اصول ترجمه قرآن را دارد و این، حاصل دقت نظر و مهارت مترجم و اشراف او بر ساختارهای دستوری و بلاغی زبان های کردی، فارسی و عربی است. به نظر می رسد که ترجمه تفسیری شنه ی ره حمه ت، ترجمه تفسیر نور ایشان باشد؛ اگرچه مترجم به این موضوع اشاره نکرده است. با این حال، نقدهایی هم بر آن ها وارد است؛ از جمله: گرایش به اطناب، عدم توجه کامل در ترجمه برخی برخی انواع واو، ترجمه ناقص از آیات در یکی دو مورد، فقدان معادل های مناسب برای بعضی مفردات، تعمیمِ برخی اسم های خاص، عدم توجه به مأثور و اسباب نزول آیات با توجه به اینکه هر دو اثر با عنوان تفسیر نام گذاری شده است.
