شهرسازی نوآورانه در دنیای امروز بالاخص در جهان سوم، شهری صنعتی و ضد هنر ایجاد کرده است. در این میان به نظر می رسد که «نقش گرافیک محیطی» در ادبیات شهرسازی جایگاه ویژه ای یافته و در ارتباطی مستقیم با ساختار طراحی فضاهای شهری قرار گرفته است. یکی از پرسش های مهم طراحان و برنامه ریزان شهری که پاسخ آن، گاه، محل افتراق و اختلاف نظر اهالی این رشته ها بوده، این است که ساختار مولفه های زیباسازی فضاهای شهری چیست؟ وقتی از زیباسازی فضاهای شهری صحبت می کنیم، دقیقا کدام معیارها، اجزا و عناصر و ابعاد شهر مد نظر ماست؟ این پرسش در زمزه پرسش های بنیادی و مبنایی شهرسازی در بعد بصری است و پرواضح است که پیش از هر نگاه هنجاری پاسخ بدین پرسش ضروری می نماید. یکی از ابزارهای مورد استفاده در زیباسازی فضاهای شهری گرافیک محیطی است. اگر شناخت ابعاد تشکیل دهنده ی شهر را به شکل یک فرایند در نظر بگیریم، بی شک شناخت «جایگاه گرافیک محیطی در طراحی شهر»، «اجزا و عناصر و ابعاد آن»، چه با رویکرد زیباسازی، چه بارویکرد انسان شناختی و چه با رویکرد فرهنگی از مهم ترین گام های طی این فرآیند خواهند بود. بنابراین تبیین و تدقیق مناسبات و ارتباطات میان مولفه ها به گامی موثر در جهت شناخت معیارها در ارتقاء روحیه شهر خواهد انجامید. هدف از این نوشتار آن است که با بررسی ادبیات موجود در رابطه با مفاهیم پژوهش، ضمن تبیین مناسبات و تعاملات کالبدی در فضاهای شهری و اجزا و عناصر و ابعاد آن و تفکیک عناصر روحیه در شهر با رویکردهای مختلف و همجوار گامی مهم در راستای تبیین مولفه های گرافیک محیطی بردارد.
