طراحی بسته بندی یکی از مهم ترین زیرشاخه های گرافیک است و نقش ارزنده ای را در جریان اقتصادی جوامع بازی می کند. هدف اصلی تولید و بسته بندی محصول، استفاده مصرف کننده از محتوای داخل بسته بندی است. هدف ثانویه تولید این بسته داشتن کاربردی ثانویه است که تا حد ممکن از بسته بندی استفاده دوباره شود و به یک نیاز ثانویه نیز پاسخ گوید. از موارد ضرورت این پژوهش لزوم جلوگیری از هدر رفتن مواد، انرژی ها و کاهش آلودگی های زیست محیطی هست. سؤال این پژوهش این است که چگونه می توان فرهنگ مصرف بی رویه ظروف و بسته بندی های یک بارمصرف را در میان کاربران تصحیح نمود و آن ها را وادار به تأمل دوباره در کاربردهای ممکن بسته بندی های دورریختنی نمود؟ در جواب این پرسش فرضیه این پژوهش این است که با استفاده از راهکارهای طراحی می توان فرهنگ مصرف بی رویه ظروف و بسته بندی های یک بارمصرف در میان کاربران را تصحیح نمود. یکی از این راهکارها طراحی بسته بندی هایی با کاربرد ثانویه است. این نوع از بسته بندی باعث می شود ارزشی که افراد برای بسته بندی قائل می شوند بیشتر شده و به راه های جدیدی برای استفاده از مواد، شکل و مکانیک بسته بندی فکر کنند و در درازمدت به سمت ایده های حامی زیست محیط گرایش پیدا کنند. هدف این پژوهش دستیابی به معیارهای مناسب برای طراحی بسته بندی با کارکرد ثانویه هست. این پژوهش از لحاظ ماهیت و روش تحقیق با روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای به مطالعه تئوری و عملی بررسی مبانی طراحی بسته بندی دوستدار محیط زیست با کاربرد ثانویه می پردازد و سعی دارد به معیارهای این طراحی دست یابد.
