سیدجمال بارخدا

سرمایه اجتماعی از مفاهیم نوینی است که امروزه در جامعه شناسی و اقتصاد، و به تازگی در مدیریت و سازمان به‌‌صورت گسترده‎ای مورد استفاده قرارگرفته است که نقش مهمی در توسعه همکاری و روابط پایدار در سازمان ایفا می‌‌کند و به رشد و توسعه سازمان و همچنین افزایش رضایت شغلی کارکنان کمک می‌‌کند، برا این اساس در این پژوهش به بررسی نقش سرمایه اجتماعی در رضایت شغلی با نقش میانجی تصمیم‎گیری مشارکتی معلمان شهر سنندج پردخته شد. روش انجام این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از میان رویکردهای مختلف تحقیقات علمی با رویکرد کمی و نحوه گردآوری اطلاعات و اجرای آن از نوع تحقیقات توصیفی (همبستگی) است و جامعه آماری مورد مطالعه، کلیه معلمان مدارس ناحیه دو شهرستان سنندج در استان کردستان تشکیل داد که براساس آخرین آمار آموزش و پرورش این ناحیه تعداد معلمان مدارس این ناحیه حدود 2500 نفر می‌‌باشند که حجم نمونه با استفاده از طریق فرمول کوکران 333 نفر انتخاب گردید و روش نمونه‌‌گیری به‌‌شیوه تصادفی بود و ایزار جمع‌‌آوری داده‌‌ها پرسشنامه بود که متغیرهای سرماه اجتماعی از پرسشنامه رسول‎زاده‌‌اقدم و همکاران (1395)، رضایت شغلی از پرسشنامه ادیگوزل و همکاران (2020) و برای تصمیم‌‌گیری مشارکتی از پرسشنامه Tao et al. (2018)استفاده گردید. یافته‌‌های پژوهش بیانگر این بود که سرمایه اجتماعی بر رضایت شغلی معلمان و تصمیم‌‌گیری مشارکتی معلمان مدارس ناحیه دو شهرستان سنندج تاثیر دارد. همچنین این یافته‌‌ها بیانگر این بود که تصمیم‌‌گیری مشارکتی نیز بر رضایت شغلی معلمان مدارس ناحیه دو شهرستان سنندج تاثیر دارد. بر این اساس می‌‌توان بیان نمود که کلیه سازمان‌‌ها از قبیل سازمان آموزش و پرورش جهت بالا بردن و ارتقای میزان رضایت شغلی کارکنان، آنان را در تصمیم‌‌گیری‌‌های مختلف سازمان شرکت دهند. زیرا تصمیم‌‌گیری مشارکتی باعث ایجاد تعهد در کارکنان و موجب افزایش کارآیی سازمان، خشنودی شغلی، کاهش ضایعات و هزینه‌ها، کاهش تعارض و برخورد و تقلیل غیبت می‌شود.