هدف:پژوهش حاضر با هدف بررسی روابط ساختاری بین حمایت اجتماعی بر رضایت تحصیلی با نقش میانجی سرزندگی تحصیلی انجام شد. روش: روش تحقیق کمی و بر اساس نوع گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه مورد پژوهش کلیه‌ی دانشجویان دانشکده علوم انسانی و ادبیات دانشگاه کردستان بود. نمونه با استفاده از جدول کرجسی _ مورگان و روش نمونه گیری در دسترس تعداد 315 نفر انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها، از سه پرسشنامۀ حمایت اجتماعی ادارک شده، رضایت تحصیلی و سرزندگی تحصیلی استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل و ارائه داده ها در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. در بخش آمار توصیفی از میانگین، مد و میانه استفاده شد و در بخش آمار استنباطی نیز آزمون های همبستگی و مدلسازی معادلات ساختاری در نرم افزار Spss و pls مورد استفاده قرار گرفت. یافته: نتایج نشان داد که مقدار ضریب معناداری فرضیه اول پژوهش 979/99 بود که تایید کرد حمایت اجتماعی به طور مستقیم بر رضایت تحصیلی تاثیرگذار است. مقدار ضریب معناداری برای فرضیه دوم پژوهش 464/18 بود که تایید کرد حمایت اجتماعی به طور مستقیم بر سرزندگی تحصیلی تاثیرگذار است.همچنین مقدار ضریب معناداری فرضیه سوم 797/41 بود و تایید کرد سرزندگی تحصیلی نیز بر رضایت تحصیلی تاثیر مثبت و معناداری دارد.لذا با توجه به تایید شدن هر سه فرضیه، فرضیه چهارم پژوهش؛ یعنی اثر غیر مستقیم سرزندگی تحصیلی در رابطه بین حمایت اجتماعی و رضایت تحصیلی تایید شد. با تایید شدن نقش میانجی گری سرزندگی تحصیلی، مشخص شد که حمایت اجتماعی دارای اثر غیر مستقیم، مثبت و معنادار برابر با 897/0 بر رضایت تحصیلی است. نتیجه گیری:با توجه به نتایج به دست آمده از مطالعه حاضر می توان نتیجه گیری کرد که سرزندگی تحصیلی در رابطه بین حمایت اجتماعی و رضایت تحصیلی نقش میانجی دارد.کسی که مورد حمایت اجتماعی قرار می گیرد از نظر تحصیلی سرزندگی بیشتری دارد که در افزایش رضایت تحصیلی موثر است.
