یکی از عواملی که همواره پلها را مورد تهدید قرار میدهد، آبشستگی موضعی میباشد. پرشمار بودن فراسنجهای تاثیرگذار بر پدیدهی آبشستگی و همچنین پیچیدگی فرایند آبشستگی، بررسی این پدیده را با دشواریهای بسیار همراه نموده است. برخلاف پژوهشهای گستردهای که در این زمینه انجام شده است، همچنان پلهای بسیاری بهدلیل آبشستگی تخریب میشوند. از این رو، مطالعه مکانیزم وقوع آبشستگی و پارامترهای اثرگذار بر مقدار آن مسئله ایست که نیاز به بررسی های بیشتر دارد. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر محل قرار گیری سرشمع در پیشرفت و گسترش ابعاد حفرهی آبشستگی در پایهی پل با هندسهی مرکب است. در این تحقیق، دادههای آزمایشگاهی از مدلهای ساخته شده از پلهای مرکب مورد بررسی قرار گرفت. به همین جهت یک گروه از دادهها با شرایط مشابه و در ارتفاعهای مختلف سرشمع انتخاب شدهاند. تغییرات ابعاد توسط اشکال و دیاگرامهایی بررسی شد. نتایج نشان دهندهی آن است سرشمع پل نقش اصلی در تغییرات ابعاد حفرهی آبشستگی دارد.
