1403/09/01
جمیل بهرامی

جمیل بهرامی

مرتبه علمی: استادیار
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 37123382200
دانشکده: دانشکده مهندسی
نشانی: ایران سنندج صندوق پستی 416
تلفن: 087133665310

مشخصات پژوهش

عنوان
بررسی روش های توسعه کم اثر بر رواناب شهری مطالعه موردی شهر بجنورد
نوع پژوهش
پایان نامه
کلیدواژه‌ها
رواناب شهری، روش های توسعه کم اثر، حوضه آبریز، روش LID
سال 1393
پژوهشگران محمد لنگری(دانشجو)، جمیل بهرامی(استاد راهنما)، محمدرضا کاویانپور(استاد مشاور)

چکیده

چکیده توسعه شهرها باعث کاهش مناطق نفوذ پذیر و افزایش حجم رواناب سطحی در زمان بارندگی می باشد. این رواناب شهری به دلیل عبور از مناطق شهری مقدار زیادی مواد آلوده با خود حمل کرده و باعث آلودگی منابع مرتبط با آن می شوند. روش توسعه کم اثر LID یکی از روش-های مدیریت شهری برای حفظ و بازگرداندن شرایط هیدرولوژیکی طبیعی یک حوضه آبریز به شرایط اولیه قبل از توسعه یافتگی و بهبود محیط زیست آن حوضه است. در این روش با استفاده از اقداماتی در جهت کاهش حجم و دبی اوج رواناب، افزایش نفوذ و تغذیه آب به سفره های آب زیرزمینی و در نتیجه کاهش آلودگی منابع آب سطحی و زیرسطحی دنبال می شود. در تحقیق حاضر، مطالعه موردی در هسته مرکزی شهر بجنورد، مرکز استان خراسان شمالی انجام گرفته است. نرم افزار SWMM برای شبیه سازی رواناب در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفته که توسط آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا(EPA) ارائه شده است .با ارائه سناریوهای مختلف روش توسعه کم اثر در منطقه، ملاحظه شد که اجرای روش توسعه کم اثر می تواند طی برخی سناریو ها بخصوص حوضچه ذخیره و پشت بام سبز باعث کاهش حجم رواناب خروجی و آلودگی خروجی از محدوده مطالعه شود. همچنین ترکیب چند سناریو عملکرد مطلوب تری از خود نشان می دهد بطوریکه باعث کاهش قابل توجه رواناب و آلودگی حوضه می شود