منابع آبی از جمله آب های زیرزمینی در سال های اخیر در کشور ایران با تغییرات شدیدی روبه رو شده اند. وجود پارامترهای فراوان و عدم قطعیت ها در حوزه مدیریت منابع آب، نبود برنامه مدون به منظور بهره برداری، تمرکز بر مصرف و اشتغال کشاورزی این تغییرات شدید را که عمدتا مخرب بوده اند، شامل شده است. محدوده مطالعاتی قروه-دهگلان شامل سه آبخوان دهگلان، قروه و چهاردولی می باشد که در غرب کشور ایران واقع شده است با مشکلات کمی و کیفی منابع آب زیرزمینی دچار شده است. به دلیل پیچیدگی مسائل مربوط به سیستم های منابع آب و تعامل با سایر سیستم ها تحقیق حاضر تفکر سیستمی را به منظورکنترل تراز آبخوان در آینده و جبران کمبودهای آن ضمن تعامل با مولفه های تاثیر گذار مصرف کننده و ارتباط علی-معلولی آن ها در نظر گرفته است. در این مطالعه اثرات مخرب شناسایی شده است. عوامل موثر به مدل معرفی شده و بازخورد هر کدام شبیه سازی شده است. با توجه به داده های آماری موجود و شبیه سازی، استراتژی های مختلفی از جمله استراتژی هایی که پایه اقلیمی دارند و همچنین انتقال بین حوضه ای و تغییر در میزان مصرف آب در بخش های کشاورزی و صنعت و همچنین کاهش میزان مصرف واحد آب مورد نیاز کشاورزی با تغییر الگوی کشت برای حوضه تعیین و هر کدام ارزیابی شده اند. با معرفی 8 شاخص غالب در زمینه های اجتماعی، اقصادی و زیست محیطی و مشخص نمودن تغییرات آماری آن ها دامنه تغییرات آینده نیز تعیین شده است. در نهایت بهترین افق راه بر حسب بهترین سناریو با محوریت کنترل تراز آبخوان استراتژی آینده تعیین شده است. نتایج حاکی از آن است با اعمال سناریوی تغییر الگوی کشت، کاهش 15 درصد کشت سیب زمینی و کاهش 10 درصد کشت یونجه و افزایش 25 درصد به کشت گندم، تراز آبخوان در افق توسعه 1420 در آبخوان دهگلان 44/22 متر، در آبخوان چهاردولی 52/28 متر و در آبخوان قروه سناریوی انتقال از سد آزاد با افزایش 34/7 متر تراز آب از بهترین سناریوهای این تحقیق می باشند.
