در این تحقیق، مسأله مکان یابی مراکز درمانی در زمان وقوع بحران مورد بررسی قرار می گیرد. بحران رویدادی با علل بشری یا غیربشری است که خسارات مالی و جانی به دنبال دارد. مدیریت و برنامه ریزی برای پیشگیری و یا کنترل چنین وقایعی تأثیر قابل توجهی بر روی تسریع در تصمیم گیری ها، سازمان دهی مناسب اقدامات و کاهش خسارات ناشی از بحران دارد. در این تحقیق فرض می شود تعدادی بیمارستان برای ارائه خدمت به مصدومین و مجروحین مشغول به کار هستند. از آنجایی که با وقوع بحران، حجم تقاضا به سرعت افزایش می یابد، برای کاهش حجم ازدحام در بیمارستان ها، تعدادی درمانگاه موقتی احداث می گردد. ظرفیت خدمت دهی در چنین مراکز درمانی محدود است و متقاضیانی که با حداکثر ظرفیت در این مراکز رو به رو گردند قادر به دریافت خدمت نخواهند بود. مدل ارائه شده در این مقاله به تعیین مکان های بهینه احداث درمانگاه های موقتی و تخصیص مشتریان به مراکز درمانی (بیمارستان یا درمانگاه) به نحوی می پردازد که حجم متقاضیان از دست رفته ناشی از ازدحام در این مراکز حداقل گردد. برای سنجش کارایی و صحت مدل ریاضی، یک مثال عددی ارائه و مدل ریاضی مربوطه توسط نرم افزار GAMS حل می گردد.
