این رساله به رویکرد جدیدی در طراحی سیستم های تولید سلولی در شرایط پویا می پردازد. رساله حاضر در دو بخش کلی ارایه می شود. بخش اول شامل بررسی توامان مساله تشکیل سلول و جانمایی سلولی در حالت پویا است. در بررسی انجام شده، مدلی غیرخطی ارایه شده است که مسایل تشکیل سلول پویا و جانمایی سلولی را در شرایط پویا به صورت ادغامی در نظر می گیرد. به دلیل پیچیدگی بالای محاسباتی، برای حل مدل پیشنهادی از الگوریتم ژنتیک استفاده شده است. نتایج محاسباتی نشان می دهند که در نظر گرفتن این مسایل به صورت ادغامی تاثیر قابل توجهی در کاهش هزینه ها دارد. در بخش دوم به بررسی الگوریتم های حل مناسب برای مساله تشکیل سلول پویا پرداخته شده است. دو الگوریتم دقیق، شامل الگوریتم های شاخه و کران و برنامه ریزی پویا و یک الگوریتم فراابتکاری با نام روش انفجار نارنجک، برای حل مساله تشکیل سلول پویا ارایه شده است. در پایان عملکرد الگوریتم های ارایه شده با یکدیگر مقایسه شده است.
