تشکیل سلول اولین و مهمترین مرحله در طراحی یک سیستم تولید سلولی است. در این مقاله، مدل ریاضی برنامه ریزی خطی مسأله تشکیل سلول پویا با هدف کمینه کردن مجموع هزینه های جابجایی بین سلولی و ساختاردهی مجدد سلولی ارائه می شود. به دلیل ناچندجمله ای بودن مسأله تشکیل سلول و نسخه های مختلف آن، یک الگوریتم فراابتکاری نسبتا جدید تحت عنوان روش انفجار نارنجک برای حل مسأله موردنظر توسعه داده شده است. به منظور افزایش کارایی، تغییراتی در روش انفجار نارنجک ایجاد شده است. این تغییرات شامل اصلاح نحوه انتخاب مکان نارنجک در مراحل متوالی، تغییر نحوه اصلاح جواب های تولید شده در خارج از فضای شدنی و استفاده از مفهوم نارنجک آزاد به منظور افزایش تنوع جواب ها می باشد. نتایج محاسباتی حاکی از آن است که الگوریتم بهبودیافته قابلیت حل مسائل تشکیل سلول پویا در ابعاد بزرگ را دارا بوده و نسبت به روش انفجار نارنجک استاندارد، دارای کارایی بیشتری است. کارایی الگوریتم های ارائه شده با الگوریتم آنلینگ شبیه سازی شده نیز مورد مقایسه قرار گرفته است و بار دیگر نتایج برتری روش انفجار نارنجک بهبودیافته را نشان می دهد.
