وجود بلایای طبیعی و جنگ های انسان ساز و دخالت های انسان در ساختار و نظم طبیعت باعث به وجود آمدن خسارت های جانی و مالی بسیاری در سال های اخیر گردیده است. از این رو افراد مسئول در حوزه بحران سعی کرده اند با انجام اقداماتی میزان خسارت های جانی و مالی را کاهش دهند. یکی از این اقدامات بحث مکان یابی و مسیریابی ایستگاه های امدادی است. در این تحقیق مسأله مکان یابی- مسیریابی برای توزیع امداد در شرایط بحران مورد بررسی قرار می گیرد. که شامل دو هدف کمینه سازی هزینه های امداد و مجموع ریسک مسیرهای طی شده است. فرض می شود که برای انتقال اقلام ضروری به مناطق بحران زده، از دو نوع وسیله هوایی و زمینی به صورت توأم استفاده می شود؛ با توجه به فاصله نواحی مختلف منطقه بحران زده تا ایستگاه های امدادی و همچنین میزان احتمال باز یا بسته بودن مسیرهای ارتباطی وسایل نقلیه زمینی یا پهباد برای امداد رسانی انتخاب می گردد. در زمان بحران سرعت پاسخگویی به تقاضاهای امدادی افراد بسیار مهم است، بنابراین، در این تحقیق دو نوع مرکز امداد هوایی و زمینی برای افزایش سرعت پاسخگویی به تقاضاهای امدادی در نظر گرفته می شود. مسأله اصلی تعیین مکان مناسب برای ایستگاه های زمینی و هوایی و تعیین مسیر مناسب برای دسترسی به آنها است. مسأله مورد نظر به صورت عدد صحیح مختلط (MIP) فرموله شده است. مدل پیشنهادی برای اعتبارسنجی در GAMS حل شده است.
