در مسائل مکان یابی تسهیلات اضطراری، در نظر گرفتن تسهیل یا تسهیلات پشتیبان برای مشتریان، می تواند باعث افزایش سطح پوشش تقاضا گردد. در این مقاله با در نظر گرفتن چنین فرضی، از مدل صف فوق مکعبی برای مدل سازی مسأله مکان یابی تسهیلات اضطراری با خدمت دهندگان متحرک استفاده می شود. هدف مدل ارائه شده، انتخاب تعدادی از سایت های کاندیدا برای استقرار تعداد مشخصی تسهیل است به گونه ای که مجموع میانگین زمان های انتظار مشتریان تا رسیدن خدمت دهنده، کمینه گردد. در این مدل، فرض می شود که فواصل زمانی بین تقاضاهای متوالی هر مشتری و همچنین زمان های خدمت دهی توسط هر تسهیل، دارای توزیع نمایی با نرخ مشخص باشند. به منظور ارزیابی صحت مدل ریاضی ارائه شده، تعدادی مثال عددی، ارائه و توسط نرم افزار GAMS حل کننده CPLEX حل و تحلیل می گردند. همچنین با توجه به ناچندجمله ای سخت بودن مسأله تحت بررسی، یک الگوریتم ژنتیک به منظور حل مسائل در ابعاد بزرگ توسعه داده می شود.