طی چند دهه اخیر، در راستای رخدادهای بزرگ صنعتی در سراسر جهان، زباله ها نیز همانند آلودگی های روزافزون خاک، آب و هوا، زنجیره زیست محیطی و زیستگاه آدمیان را با تهدید روبرو نموده است. تولید زباله را می توان بیش از هر چیز ناشی از توسعه صنعت و شهرنشینی دانست. تولید روز افزون زباله و دفع غیراصولی آن علاوه بر از بین رفتن منابع طبیعی موجب هدر دادن سرمایه های ملی شده است. در حال حاضر شیوه های سنتی دفع زباله همچون انباشتن زباله ها در محل های دفع، در خارج از مناطق شهری، دفن زباله ها و سوزاندن آنها با توجه به حجم بسیار بالای تولید زباله و تنوع گسترده آنها، راهکارهای مناسبی محسوب نمی شوند.. امروزه در سراسر دنیا روش های بازیافت زباله از جمله روش های کارآمد برای مدیریت پسماندها محسوب می شوند. تولید کود های آلی (بیوکمپوست) از زباله های تر از جمله شیوه های مناسب برای بازیافت مواد آلی موجود در زباله ها است. کمپوست یکی از انواع کودهای ارگانیک است که از فرایند تخمیر هوازی پسماندهای غذایی و مواد آلی حاصل می شود. کودهای آلی (کمپوست) جایگزین بسیار مناسبی برای کودهای شیمیایی محسوب می شوند. چنین کودهایی تمام مواد مغذی (ماکروالمنت و میکروالمنت) لازم برای حاصلخیزی زمین های زراعی را به همراه دارند و بر خلاف کودهای شیمیایی، با گذشت زمان نه تنها باعث فرسایش و آسیب دیدن ساختار خاک نمی شوند بلکه موجب بهبود ساختار فیزیکی خاک نیز می گردند. در کشور ما بهره گیری از کود آلی در مصارف کشاورزی به شیوه سنتی از پیشینه ای کهن برخوردار است. اما سابقه استفاده از زباله های شهری به منظور تولید کود به کمتر از پنجاه سال پیش باز می گردد. نخستین طرح بازیافت زباله های شهری و تولید کود بیوکمپوست در استان کردستان، در سال 1385 با ظرفیت بازیافت روزانه 220 تن زباله در شهر سنندج به بهره برداری رسید. با این حال روند رو به رشد تولید زباله در سطح استان و کمبود مکان های مناسب برای دفع درست و بهداشتی زباله مسأله مدیرت پسماند در سطح استان را با چالش های جدی مواجه ساخته است. به همین جهت، در این پژوهش به بررسی و امکان سنجی طرح احداث کارخانه تولید کود بیوکمپوست از زباله های شهری در استان کردستان می پردازیم. این مطالعات در سه بخش اصلی مطالعات اقتصادی و بازار، مطالعات فنی و مطالعات مالی به صورت متوالی انجام می گیرد.
