برنامه ریزی و تصمیم گیری درست برای کاهش آثار ناشی از وقوع بحران از اهداف کلیدی مدیریت بحران هستند. در این تحقیق، مسأله ی مکان یابی هاب و مسیریابی با در نظر گرفتن احتمال خرابی مسیر ارتباطی در زمان وقوع بحران بررسی می گردد. بدین منظور، یک مدل برنامه ریزی ریاضی دوهدفه برای انتخاب مکان تسهیلات و در نظر گرفتن خرابی (از دسترس خارج شدن) مسیرهای ارتباطی پس از وقوع حوادث طبیعی یا انسان ساز ارائه می شود. این امکان به صورت احتمالات خرابی هریک از کمان های شبکه در فرایند مدل سازی مسأله در نظر گرفته می شود. در نظر گرفتن این احتمالات باعث می شود تا مسیرهایی با قابلیت اطمینان بالاتری برای جابجایی افراد و توزیع کمک بشر دوستانه انتخاب شود که این امر باعث افزایش سرعت پاسخگویی در واقعیت می گردد . در مدل ریاضی ارائه شده، تعدادی انبار با مکان و موقعیت مشخص جهت حفظ ملزومات موردنیاز در زمان وقوع بحران در نظر گرفته شده اند. در زمان وقوع بحران، این ملزومات از طریق تعدادی انبار موقت و واسطه (هاب) به محل مشتریان انتقال داده می شوند. مکان هاب ها از قبل مشخص نیست و باید از بین تعدادی سایت کاندیدا که شرایط تبدیل شدن به هاب را دارند، انتخاب شوند. از طرفی به دلیل صدمات ناشی از وقوع بحران های طبیعی یا انسان ساز ممکن است برخی از مسیرهای ارتباطی بین گره های شبکه، از بین بروند یا امکان تردد به راحتی از آن ها وجود نداشته باشد. احتمال خرابی هر یک از مسیرها با توجه به شرایط جغرافیایی شبکه، از قبل مشخص است. هدف مسأله انتقال ملزومات به آسیب دیدگان از انبارهای اصلی به هاب ها و سپس از آنجا به مناطق جمعیتی است. مسیر انتقال از انبارها به هاب ها مشخص است اما لازم است مسیر انتقال از هاب ها به مناطق جمعیتی به عنوان متغیرهای تصمیم مسأله مشخص شوند. توابع هدف مدل ارائه شده شامل بیشینه سازی پوشش و کمینه سازی هزینه های احداث و انتقال و از دست رفت مشتری می باشد. برای حل مسأله مورد بررسی دو روش حل، شامل دقیق (روش محدودیت اپسیلون بهبود یافته) و فراابتکاری ژنتیک چند هدفه ارائه می گردد. برای صحت و اعتبار مدل ریاضی و کارایی الگوریتم فراابتکاری ارائه شده از طریق ارائه ی مثال عددی ارزیابی می شود.
