در این تحقیق تاثیر سویه (استرین) های باسیلوس روی جوانه زنی اسپور و رشد میسیلیوم Bacillus cinerea به منظور کنترل زیستی (بیولوژیک) پوسیدگی میوه در سه رقم توت فرنگی شامل Quineliza، Paros و Kurdistan در شرایط آزمایشگاه مطالعه شد. از تاثیر سی و دو سویه جنس باسیلوس روی قارچ بیمارگر در کشت چهار نقطه ای، ده سویه که بیشترین بازدارندگی را از رشد داشتند برای کارهای بعدی انتخاب شدند. تاثیر ناهمسازی (آنتاگونیستی) ده سویه روی قارچ بیمارگر با استفاده از آزمون کشت متقابل، سوخت و سازگر (متابولیت) های فرار و تولید مایع خارج سلولی در شرایط آزمایشگاه انجام گردید. نتایج نشان داد همه اسویه های باسیلوس در هر سه آزمون، رشد قارچ بیمارگر را کاهش دادند و این کاهش در جدایه های مختلف متفاوت بود. درصد کاهش رشد در کشت متقابل، سوخت و سازگرهای فعال فرار و تولید مایع خارج یاخته ای بترتیب بین 67/1-30/5، 86/2-27/5 و 82-41 متغیر بود. افزون بر این، تاثیر سویه های باسیلوس روی جوانه زنی اسپور و رشد میسلیوم قارچ بیمارگر روی میوه های سه رقم توت فرنگی نشان داد که تمام سویه های باکتری قادر هستند جوانه زنی و رشد میسلیوم قارچ بیمارگر را کاهش دهند و این کاهش در جدایه های مختلف متفاوت بود. همچنین شدت بیماری پوسیدگی میوه توت فرنگی در میوه های تیمار شده با سویه های باسیلوس کاهش قابل توجهی در مقایسه با تیمار شاهد نشان دادند. نتایج این تحقیق نشان میدهد که ترکیبات تولید شده بوسیله سویه های باسیلوس توانایی زیادی در کنترل زیستی بیماری کپک خاکستری دارند و نیاز است تحقیقات بیشتری در شرایط مزرعه روی آنها صورت گیرد.
