افزایش مشکلات و بحران های زیست محیطی در جهان باعث شده است تا طی نیم قرن گذشته اهمیت بحث در مورد محیط زیست و مسایل زیست محیطی افزایش یابد. آلودگی هوا در ردیف یکی از زیان بار ترین بلایای طبیعی قرار گرفته است. کشور ایران در یک منطقه با آب و هوای خشک قرار گرفته است و بیش از 30% از مساحت این کشور را مناطق خشک و نیمه خشک در بر می گیرد. به دلیل مجاورت مناطق غرب و جنوب غربی کشور با بیابان های بزرگ کشور های همجوار، روز های غبارآلود در این مناطق قابل توجه است و در سال های اخیر افزایش یافته است. از این رو پیش بینی ذرات گردوغبار تا حدی می تواند مفید باشد. به منظور بررسی اثر الگو های گردشی در میزان غلظت ذرات معلق PM2.5 شهر سنندج از نقشه های فشار تراز دریا در روز هایی که غلظت ذرات معلق PM2.5 بیشتر از حد استاندارد می باشد استفاده گردید و در تکمیل تحلیل این پدیده ها، از نقشه های مربوط به میزان حرکات قائم و ضخامت لایه 500-1000 هکتو پاسکال نیز برای توجیه وقوع آن ها استفاده شد. در نهایت جهت پیش بینی ذرات معلق PM2.5، داده های مربوط به کیفیت هوا شامل PM2.5، PM10، SO2، NO2، CO، O3 و داده های مربوط به هواشناسی شامل میانگین حداقل دما (MinT)، میانگین حداکثر دما (MaxT)، میانگین فشار جوی (AP)، بارش کل روزانه (PR)، رطوبت نسبی روزانه سطح هوا (RH) و سرعت باد روزانه (WS) مربوط به سال 1393 تهیه گردید. از مدل-های رگرسیون چند گانه، رگرسیون اجزای اصلی، خود رگرسیون میانگین متحرک انباشته، شبکه عصبی رگرسیون عمومی و مدل ترکیبی تجزیه حالت تجربی تجمعی- شبکه عصبی رگرسیون عمومی برای پیش بینی ذرات معلق PM2.5 شهر سنندج استفاده گردید. براساس نقشه های فشار تراز در روز های قبل از رخداد (24/4/1393)، در غرب ایران بویژه عراق ناپایداری شدید حاکم می شود و نتیجه این ناپایداری ها، در روز های بعد بر روی غرب ایران و بویژه استان کردستان دیده می شود. بنابراین با این که شرایط ناپایدار در روزهای 2 روز قبل بر روی عراق، سوریه و شمال عربستان بیشتر بود، با این حال غلظت ذرات گرد و خاک در این روز به 238 میلی گرم بر متر مکعب رسیده است. الگوی فشار تراز دریا در رخداد (20/11/1393) به گونه ای است که در روز های قبل از رخداد (24 و 48 ساعت قبل) شرایط ناپایداری و دگر فشار از شرق عربستان تا شمال عراق حاکم است. اما در روز رخداد، بر روی مناطق