جعفر عبداله زاده

به منظور کنترل شیمیایی گیاه انگلی سس در مزارع چغندرقند سه علف کش پروپیزامید، اتوفومیزات و تریفلورآلین انتخاب شدند. این بررسی به صورت یک آزمایش فاکتوریل در قالب یک طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار انجام گرفت که در آن فاکتور A نوع سم در سه سطح شامل تریفلورآلین (a1)، پروپیزامید (a2) و اتوفومیزات (a3) و فاکتور B مقدار سم در سه سطح شامل 8/0 کیلوگرم ماده موثره سم در هکتار (b1)، 2/1 کیلوگرم ماده موثره سم در هکتار (b2) و 6/1 کیلوگرم ماده موثره سم در هکتار (b3) به همراه شاهد آلوده به سس و شاهد بدون آلودگی بود. نتایج آزمایش نشان داد که بین نوع علف کش در تاثیر بر عملکرد ریشه و درصد قند به ترتیب در سطح احتمال 1%=α و 5%=α اختلاف معنی دار وجود دارد. همچنین بین دوز علف کش ها در تاثیر بر عملکرد ریشه در سطح احتمال 1%=α اختلاف معنی دار وجود دارد. علف هرز سس عملکرد ریشه و درصد قند را به ترتیب 30 و 3/21 درصد کاهش داد. از بین سه علف کش مذکور پروپیزامید بهتر از دو علف کش دیگر عمل کرد بطوریکه در سه سطح /0 کیلوگرم ماده موثره سم در هکتار (b1)، 2/1 کیلوگرم ماده موثره سم در هکتار (b2) و 6/1 کیلوگرم ماده موثره سم در هکتار (b3) به ترتیب 17/1، 44/1 و 52/1 درصد قند و 29، 71/30 و 22/35 درصد عملکرد ریشه را نسبت به شاهد آلوده افزایش داد.