1403/02/13
جعفر عبداله زاده

جعفر عبداله زاده

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 22133801400
دانشکده: دانشکده کشاورزی
نشانی:
تلفن:

مشخصات پژوهش

عنوان
مطالعه تاکسونومیکی جنس پیتیوم در استان آذربایجان غربی
نوع پژوهش
پایان نامه
کلیدواژه‌ها
ارومیه، پیتیوم، فیلوژنی
سال 1393
پژوهشگران فرزانه بدلی(دانشجو)، مسعود ابرین بنا(استاد راهنما)، جعفر عبداله زاده(استاد راهنما)

چکیده

Pythium یک جنس متنوع با پراکنش جهانی است که گونه های آن در اکوسیستم های مختلف خشکی و آبی حضور دارند. گونه های بیمارگر گیاهی این جنس عامل پوسیدگی بذر، مرگ گیاهچه و پوسیدگی ریشه، طوقه و در مواردی میوه گیاهان می باشند و برخی گونه ها پارازیت قارچ ها هستند که می توان از آنها در کنترل بیولوژیک قارچ های بیماریزای گیاهی استفاده کرد. به منظور شناسایی گونه های این جنس در استان آذربایجان غربی، در طی سال های 92-91 از خاک های مناطق مختلف استان نمونه برداری انجام گرفت. جداسازی از طریق طعمه گذاری در خاک با بذور شاهدانه دو نیم شده جوشیده صورت گرفت و پس از خالص سازی جدایه-ها با روش نوک ریسه، شناسایی و تاکسونومی گونه ها با استفاده از مشخصات ریخت شناسی و تجزیه نسب-شناسی توالی نواحی ITS1-5.8S-ITS2 و بخشی از ژن COXI انجام گردید. بررسی 92 جدایه منتخب نشان داد که این جدایه ها متعلق به هفت کلاد Pythium و نیز جنس Phytopythium بودند. در مجموع 11 گونه شناخته شده شامل P. aphanidermatum، P. attrantheridium، P. carolinianum، P. glomeratum، P. middletonii، P. minus، P. nunn، P. paroecandrum، P. stipitatum، P. ultimum var. ultimum، P. ultimum var. sporangiiferum و گونه Ph. vexans شناسایی گردید که از بین آنها گونه های P. attrantheridium، P. minus، P. stipitatum و P. glomeratum گزارش جدیدی برای میکوفلور ایران می-باشند. علاوه براین، شش گونه ی Pythium نیز شناسایی و توصیف گردید که گونه های جدیدی برای فلور قارچی جهان می باشند. همچنین تعداد پنج گونه نیز به طور دقیق شناسایی نشدند و توصیف و شناسایی آنها نیازمند بررسی های بیشتر مولکولی و ریخت شناسی است. در بین این گونه ها، گونه بیماریزای گیاهی P. aphanidermatum با 15 جدایه فراوان ترین گونه بود و پس از آن گونه های P. nunn، P. ultimum var. ultimum، P. paroecandrum و Pythium sp. 8 به ترتیب با نه، هشت، هفت و هفت جدایه بیشترین تعداد نمونه های جداسازی و شناسایی شده از گونه ها بودند.