در مطالعه انجام گرفته به منظور شناسایی عوامل شانکر سیب در استان های آذربایجان غربی و اصفهان، از درختان دارای علائم شانکر از باغات شهرستان های ارومیه، خوی و سلماس (آذربایجان غربی) و همچنین سمیرم و خمینی شهر (اصفهان) در تابستان و پاییز 1391 نمونه برداری صورت گرفت و نمونه ها به آزمایشگاه منتقل شد. بعد از ضدعفونی سطحی، نمونه ها بر روی محیط عصاره سیب زمینی دکستروز آگار کشت داده شد. پس از جداسازی قارچ ها، خالص سازی روی محیط آب آگار دو درصد به روش نوک ریسه انجام شد. پس از بررسی های مورفولوژیکی، قارچ های Diplodia bulgarica. و Neoscytalidium dimidiatum شناسایی شدند. سپس برای تایید گونه های شناسایی شده، بررسی های مولکولی صورت گرفت. بدین ترتیب پس از استخراج DNA، ناحیه ی ITS1-5.8S rDNA-ITS2 با استفاده از آغازگرهای ITS1 و ITS4 تکثیر گردید و پس از انجام توالی یابی از طریق انجام BLAST و رسم درخت فیلوژنتیکی، گونه های Diplodia bulgarica وNeoscytalidium dimidiatum شناسایی شدند. برای تایید بیماری زایی این گونه ها آزمون بیماری زایی روی شاخه های بریده رقم گلدن در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تکرار انجام شد. در این طرح، دو جدایه از گونه ی Diplodia bulgarica و دو جدایه از گونه ی Neoscytalidium dimidiatum و یک تیمار بعنوان شاهد مورد آزمایش قرار گرفت. تجزیه داده های حاصل با استفاده از نرم افزار آماری SPSS18 انجام گردید. تجزیه واریانس بوسیله روش آماری GLM و مقایسه میانگین ها با آزمون چند دامنه ای دانکن در سطح 0.01 انجام گرفت. نتایج حاصل از آنالیز داده ها نشان داد، هر چهار جدایه ی مورد مطالعه بر روی این رقم سیب بیماریزا هستند و همچنین بین میزان بیماریزایی جدایه ها نیز اختلاف معنی داری وجود دارد. نتایج نشان داد گونه ی Diplodia bulgarica عامل شانکر سیب در آذربایجان غربی و گونه ی Neoscytalidium dimidiatum عامل شانکر سیب در استان اصفهان می باشند. آزمون بیماریزایی روی نهال در حال انجام می باشد.
