ایرج طهماسبی خورنه

به منظور بررسی اثر میدان مغناطیسی بر روی نحوه رشد و تولید ماده خشک کل در نخود، آزمایشی به صورت کرت های نواری با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1392اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل: 1- بذر در سه سطح (عادی و تیمارشده در میدان مغناطیس با شدتهای 100و 150میلی تسلا هر یک بهمدت 2ساعت)، 2-آب آبیاری در 2سطح(عادی و تیمارشده در میـدان مغناطیسـی بـا شـدت 650میلی تسلا) بود. نتایج این آزمایش نشان داد که قراردادن بذر در میدان مغناطیسی موجب افزایش معنی دار ماده خشک به میزان 26درصد نسـبت بـه بذور عادی شد. شدت میدان مغناطیسی نیز تأثیر معنی داری بر ماده خشک تولیدی داشت و میدان 150میلی تسلا نسبت به میدان 100میلی تسلا موجب افزایش 18درصدی ( P≤0.01 ) ماده خشک شد. آب مغناطیسی، حدود 25درصد نسبت به آب معمولی میزان ماده خشک تولیدی نخـود را افـزایش داد. اختلاف تیمارها با هم در اواخر فصل رشد و در 80روز و 96روز بعد از کاشت بیشترین مقدار (به ترتیب 201و 207گرم بر متر مربع ) بـود. هـمچنـین اعمال میدان مغناطیسی بر روی آب آبیاری و بذر نخود به ترتیب منجربه افزایش 27و 19درصد عملکرد دانه شد. اثرات متقابـل تیمارهـا نشـان داد کـه اعمال میدان مغناطیس در آب آبیاری و بذر نخود سبب افزایش 31درصد عملکرد دانه شد. اما بر روی تولید ماده خشک نخود تأثیر مثبت نداشت.