هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیرآموزش بر اساس هوش چندگانه برپیشرفت یادگیری زبان انگلیسی عمومی دانشجویان دانشگاه آزاد کرمانشاه در نیم سال دوم تحصیلی 89 بود. در مجموع 61 دانشجودختر و پسر در دو کلاس در این پژوهش مشارکت داشتندکه از طریق روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند که از این تعداد32 نفر در گروه آزمایش و 29 نفر در گروه کنترل بودند. روش مورد استفاده در این تحقیق روش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه نا معادل بود. گروه آزمایش از طریق آموزش مبتنی بر هوش چندگانه آموزش دیدند در حالی که گروه کنترل از طریق روش تدریس سنتی آموزش دیدند. مدت این دوره هشت هفته بود. برای مشخص کردن اثربخشی آموزش مبتنی بر هوش چندگانه در مقایسه با روش سنتی از یک آزمون معلم ساخته پیشرفت یادگیری شامل 30 سوأل استفاده شد. همچنین مقیاس15 سوألی نگرش به یادگیری درس زبان به منظور سنجش نگرش یه یادگیری زبان مورد استفاده قرار گرفت. جهت تحلیل داده های آماری از تحلیل کوواریانس یک متغیری(ANCOVA) و t مستقل استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین پیشرفت تحصیلی دوگروه آزمایش(آموزش مبتنی برهوش چندگانه) و کنترل(روش سنتی) تفاوت معنی دار وجود دارد. به عبارتی دیگر دانشجویانی که از طریق آموزش مبتنی بر هوش چندگانه آموزش دیده اند پیشرفت تحصیلی بالاتری به طور کلی و در کلیه سطوح(دایره واژگان، درک مطلب، گرامر) نسبت به دانشجویانی که به روش سنتی آموزش دیده اند، داشته اند. همچنین نتایج تحقیق نشان دادکه در گروه آزمایش، نگرش دانشجویان نسبت به یادگیری درس زبان بعد از عمل آزمایش به طور چشم گیری بالا رفته است. واژگان کلیدی: آموزش مبتنی بر هوش چندگانه، نگرش به یادگیری درس زبان، پیشرفت یادگیری زبان