تحلیل سرعت برانبارش یکی از مراحل مهم در فرآیند پردازش داده های لرزه نگاری انعکاسی است. سرعت برانبارش را می توان با استفاده از دو نشانگر روش سطح بازتاب مشترک یعنی شعاع موج عمود در نقطه برخورد و زاویه خروج موج محاسبه کرد. اما نشانگر شعاع موج عمود در نقطه برخورد به دست آمده از این روش متاثر از نشانگر شعاع موج عمود است. روش سطح پراش مشترک توسعه داده شده روش سطح بازتاب مشترک است. نشانگرهای این روش را می توان به صورت مبتنی بر مدل با استفاده از تکنیک دنبال کردن پرتو برروی یک مدل صاف شده نه چندان دقیق هم به دست آورد. در این روش نشانگر موج عمود در نقطه برخورد دیگر متاثر از نشانگر موج عمود نیست. در نتیجه سرعت برانبارش به دست آمده دقیق تر و قابل اعتماد تر است. در این مطالعه پیشنهاد شده است روش سطح پراش مشترک مبتنی بر مدل برروی یک مدل سرعت ثابت پیاده سازی شود. سپس مقدار سرعت در مدل سرعت ثابت اندکی افزایش داده شود و روش سطح پراش مشترک برروی مدل سرعت ثابت جدید پیاده سازی گردد و این فرآیند برروی مدل های سرعت ثابت تکرار شود. با انتخاب سرعت های برانبارشی که در مقطع همدوسی دارای بیشترین مقدار هستند، مقطع سرعت برانبارش نهایی به دست آورده می شود. روش پیشنهادی برروی یک مدل مصنوعی شش لایه ای پیاده سازی شده است و نتایج آن با سرعت برانبارش به دست آمده با استفاده از نشانگرهای روش سطح بازتاب مشترک مقایسه شده است. این مقایسه نشان می دهد دقت روش پیشنهادی در تعیین سرعت برانبارش به طور چشم گیری افزایش یافته است.
