روش های برانبارش نقطه میانی مشترک و کوچ به مقطع دور افت صفر از روش های معمول در شیبه سازی مقطع دور افت صفر می باشند. در این روش ها با استفاده از اطلاعات اضافی موجود در دسته داده های دارای هم پوشانی مقطع دور افت صفر را شبیه سازی می نمایند و به این طریق نسبت سیگنال به نویز مقطع دور افت صفر را افزایش می دهند. اما عملگر های برانبارش مربوط به این روش ها به شکل مناسبی قادر به تخمین پاسخ لرزه ای نمی باشند و یا از تمام اطلاعات اضافی موجود در دسته داده های دارای هم پوشانی استفاده نمی کنند. از این رو روشی به نام روش برانبارش سطح بازتاب مشترک به منظور استفاده از تمام اطلاعات اضافی موجود در دسته داده های دارای هم پوشانی معرفی شده است. این روش به صورت مبتنی بر داده (مستقل از مدل)، نه تنها مقطع در افت صفر با نسبت سیگنال به نویز بالاتری را نسبت به روش های معمول شبیه سازی می کند، بلکه نشانگرهای فرعی تولید شده به وسیله این روش نیز امروزه کاربردهای فراوانی یافته اند. در این مقاله روش برانبارش سطح بازتاب مشترک معرفی شده و برروی یک داده واقعی در شمال شرق ایران پیاده سازی شده و سپس نتایج حاصل با روش معمول برانبارش نقطه میانی مقایسه شده است. این مقایسه توانایی روش برانبارش سطح بازتاب مشترک در تهیه مقطع دور افت صفر با نسبت سیگنال به نویز بالاتری را نسبت به روش های معمول آشکار می سازد.
