روش سطح پراش مشترک برای حل مشکل تداخل شیب ها با تلفیق رو شهای سطح بازتاب مشترک و برون راند شیب معرفی شده است. این روش تعداد زیادی عملگر را برای برانبارش به یک نقطه از مقطع دور افت صفر در نظر می گیرد و تا حد زیادی امکان حل مشکل تداخل شیب در مقاطع بعد از برانبارش را دارد. اما مقدار زیادی نوفه و رخدادها مصنوعی را نیز با خود به مقطع دورافت صفر می آورد. در این مطالعه پیشنهاد شده است با توجه به میزان همدوسی عملگرها تصمیم گرفته شود که آن عملگر در فرآیند برانبارش به کار گرفته شود یا خیر. به این ترتیب ابتدا یک حد آستانه ای تعریف شده است و سپس فقط عملگرهایی که همدوسی بیشتر از این حد آستانه ای دارند در عملیات برانبارش به کار م یروند. به این ترتیب عملگرهایی که هیچ ارتباطی با رخدادها لرزه ای ندارند از فرآیند برانبارش حذف م یشوند. نتایج این تحقیق نشان م یدهد، با به کارگیری روش پیشنهادی می توان از یک سو مشکل تداخل شیب ها را در مقطع بعد از برانبارش حل کرد و از سویی دیگر نسبت سیگنال به نوفه را نسبت به روش پیشین بهبود بخشید.
