با استفاده از روش های چاه نگاری می توان تخلخل را بادقت بالایی تخمین زد. عدم توانایی در تخمین سیستماتیکی نفوذپذیری از معایب مهم این روش می باشد. به منظور برطرف نمودن این نقص روش تشدید مغناطیسی هسته ای (NMR) ارائه شده که برعکس نمودارهای تخلخل به سنگ بستر حساس نیست و تحت تأثیر گل حفاری و دیواره چاه قرار نمی گیرد. تعیین میزان نفوذپذیری سازند تنها مزیت استفاده از نمودار تشدید مغناطیسی هسته ای نمی باشد بلکه بسیاری از پارامترهای دیگر پتروفیزیکی مانند تخلخل مطلق مستقل از سنگ شناسی، اشباع آب، گاز و نفت مستقل از نمودارهای دیگر؛ همه با استفاده از این روش قابل اندازه گیری می باشد هم چنین با استفاده از این روش می توان خواص نفت اشباع را در شرایط مخزن به دست آورد. در تحقیق حاضر نگار های چاه پیمایی اعم از گاما، مقاومت، تخلخل و تشدید مغناطیسی هسته ای در یکی از میادین نفتی غرب کشور از عمق 3400 تا 3780 متری برداشت شده و با استفاده از نرم افزار ژئولاگ نتایج حاصل از تشدید مغناطیسی هسته ای با داده های مغزه و سایر لاگ های چاه پیمایی مقایسه شده است. نتایج نشان می-دهد که داده های تشدید مغناطیسی هسته ای توان بالایی در تعیین میزان نفوذپذیری، نوع سیالات، حجم نفت قابل استحصال حاصل دارد و دیگر نیاز به تهیه مغزه که بسیار پر هزینه تر از تهیه نگار تشدید مغناطیسی هسته ای می باشد، نیست.
