یکی از روش های غیر مستقیم که امروزه به منظور اکتشاف مواد هیدورکربوری به طور گسترده ای مورد استفاه می باشد، روش لرزه نگاری است. گیرنده های مرسوم مورد استفاده در روش لرزه نگاری انعکاسی ژئوفون نامیده می شوند. با ظهور علم نانو که انقلابی در صنعت محسوب می شود تکنولوژی گیرنده ها نیز در حال وارد شدن به مرحله جدیدی می باشد. در سال 1991 شرکت آنالوگ دیوایس اولین شتاب سنج نانو ساختار MEMS را به منظور استفاده در کیسه هوای خودرو معرفی نمود. در سال 2001 حسگر های شتاب سنج نانو ساختار به عنوان جایگزینی برای ژئوفون های پیشرفته فوق الذکر پیشناد شدند. این حسگرها به دلیل ساختاری که دارند مقدار اندکی اینرسی که ممکن است با جابجایی در حد نانو متر ایجاد شود را آشکار سازی می کنند. شتاب سنج های نانو ساختار به علت مزایایی نظیر، اندازه گیری دقیق و خطی از جابجایی های زمین در بازه وسیعی از فرکانس (1-800 هرتز)، اندازه کوچک، ایمنی در قبال تداخل الکترومغناطیسی، قابلیت کارآیی در فشار و دمای بالا، همچنین محیط های دشوار و از همه مهم تر قیمت بسیار پایین آن ها در مقایسه با ژئوفون ها، مورد توجه بسیار قرار گرفته اند. امروزه دستگاه های لرزه نگاری دارای امکانات زیاد و ساختار بسیار پیچیده ای می باشند. همین امر موجب شده تکنولوژی ساخت چنین ابزار هایی فقط در اختیار کشورهای صنعتی باشد. این ابزار با کاربرد مهندسی قیمتی در حدود دوهزار چهارصد میلیون ریال را دارا می باشد. دستگاه معرفی شده در اینجا علاوه بر بومی سازی تکنولوژی ساخت این دستگاه و هزینه اندک آن در مقایسه با دستگاه های لرزه نگار معمول از گیرنده های جدیدی که از نوع حسگر های نانو ساختار استفاده می نماید. این در حالی است که می توان از ژئوفون های معمول نیز به منظور برداشت داده استفاده نمود. هزینه تولید دستگاه با لپ تاپ و حسگر های نانو حدود صد میلیون ریال تخمین زده می شود و درصورت استفاده از ژئوفون های معمول این هزینه به صدو پنجاه میلیون ریال می رسد. این قیمت کمتر از یک دهم قیمت دستگاه لرزه نگار معمول در بازار امروز می باشد.
