ابراهیم نصرالله یکی از رمان نویسان و شاعران برجسته ی ادبیات معاصر است که در هردو زمینه ی شعر و رمان صاحب قلم و پر آوازه است. وی از رمان نویسان نوگرای معاصر عرب است که در آثار خود با استفاده از اسالیب و شیوه های نوین رمان نویسی به بیان دردها و رنج های ملت فلسطین می پردازد. رمان «طیور الحذر» اولین شاهکار نصرالله در مجموعه ی شش جلدی «الملهاه الفلسطینیّه»، و یکی از نمونه های برجسته ی ادبیات داستانی معاصر عربی است. یکی از ویژگی های مضمونی و ساختاری رمان «طیور الحذر» بکارگیری انواع میراث به ویژه میراث دینی در آن است. ابراهیم نصرالله در این رمان با شیوه های مختلف از جمله بازخوانی شخصیت های قرآنی از میراث دینی استفاده کرده است. شخصیت های میراثی بازخوانی شده در«طیور الحذر» غالبا شخصیت های دینی و قرآنی هستند. نصرالله با استفاده از بکارگیری میراث دینی و بازخوانی شخصیت های قرآنی به تحلیل عوامل و حوادثی می پردازد، که منجر به اسارت و آوارگی انسان فلسطینی شده اند. مفهوم احتیاط و عبرت گرفتن محور تمامی حوادث و حکایات رمان است که نصرالله با درآمیختن آن با مفاهیم موروثی در یک قالب کمدی، اندیشه و افکار خود را بیان می کند. در این پژوهش تلاش شده است که با استفاده از روش توصیفی و شیوه ی تحلیل محتوا بازتاب شخصیت های قرآنی و شیوه ی بکارگیری آن ها در رمان «طیور الحذر» ابراهیم نصرالله مورد بررسی قرار گیرد.
