نگاهی به روش تفسیری قاضی بیضاوی در تفسیر«أنوار التنزیل وأسرار التأویل» حسن سرباز استادیار دانشگاه کردستان چکیده قاضی عبد الله پسر عمر پسر محمد بیضاوی شیرازی از دانشمندان بزرگ سده ی هفتم هجری سرزمین شیراز است که در زمینه های گوناگون علوم عقلی ونقلی مهارت زیادی داشته ودر موضوعات مختلف علوم اسلامی آثار گرانبهایی را از خود بر جای گذاشته است. یکی از آثار ارزشمند قاضی بیضاوی تفسیر قرآن کریم موسوم به «أنوار التنزیل وأسرار التأویل» است که به «تفسیر بیضاوی» شهرت پیدا کرده است. بیضاوی در این تفسیر ضمن تلخیص دیدگاه های تفسیری مفسران قبل از خود بویژه زمخشری صاحب تفسیر«کشاف» وامام فخر رازی صاحب تفسیر«مفاتیح الغیب»، از نظرات دقیق وعالمانه ی خود هم بهره برده است. بیضاوی با توجه به جامع العلوم بودن خود تلاش نموده است که با بیان نکات صرفی، نحوی، بلاغی ومسایل کلامی، فلسفی وبرخی از احکام فقهی واصولی به تفسیر کلام الهی بپردازد. گاهی هم با تفسیر آیات کونی قرآن، اسرار هستی را مورد بررسی قرار داده است. در این پژوهش تلاش شده است که با استفاده از روش توصیفی وکتابخانه ای اسلوب تفسیری قاضی بیضاوی در تفسیر«أنوار التنزیل وأسرار التأویل» بررسی شود ومیزان موفقیت وی در بیان نکات صرفی، نحوی ، بلاغی، کلامی و... در تفسیر مذکور مورد تجزیه وتحلیل قرار گیرد. واژه های کلیدی: قاضی بیضاوی، تفسیر، أنوار التنزیل وأسرار التأویل.
