تغییرات زمانی و مکانی بارش نقش اساسی در بیلان منابع آبی ایفا میکند. حوضه آبریز دریاچه ارومیه نیز به عنوان بزرگترین دریاچه داخلی ایران مقاصد مهمترین رودخانههای شمال غربی کشور است، به همین منظور شناسایی متغیرهای موثر در توزیع زمانی و مکانی بارش و ناحیهبندی مناطق بارشی در این منطقه ضرورت مییابد. بر این اساس در پژوهش حاضر به بررسی توزیع زمانی و مکانی بارش حوضه دریاچه ارومیه پرداخته شد. دادههای مورد استفاده، مجموع فراوانی بارش فصلی و سالانه 59 ایستگاه 1370 و روشهای اصلی، ویژگیهای آماری )چارک - هواشناسی و دادههای مربوط به 11 الگوی پیوند از دور در سالهای 1394 اول، چارک سوم و ضریب تغییرات فصلی و سالانه(، تحلیل مولفههای اصلی، تحلیل خوش های سلسله مراتبی وارد، روش زمین آمار کریجینگ و همبستگی پیرسون هستند. در بررسی ویژگیهای آماری مشخص شد که بیشترین ضریب تغییرات در تابستان و بیشترین مقدار عددی چارک اول و سوم در زمستان محاسبه شده است و بیشترین ضریب تغییرات در بخشهای میانی، مرکزی و جنوبی، مقادیر بیشتر چارک اول در بخشهای شمالی و غربی و مقادیر بالاتر چارک سوم درنیمه غربی و جنوبی مشاهده شده است. براساس نتایج تحلیلهای زمانی و مکانی معین گردید بیشترین مقدار بارش در فصل بهار در نیمه غربی رخ میدهد. اجرای تحلیل مولفههای اصلی معین کرد که شش عامل اصلی حدود 95 درصد واریانس دادهها را تبیین مینماید و مهمترین مولفههای تاثیرگذار چارک اول و سوم فصول پائیز، زمستان و سالانه هستند. نتایج تحلیل خوش های سه گروه را در نواحی میانی و جنوبی 2-غربی و جنوب غربی و 3- نیمه شمالی مشخص کرد. بررسی ارتباط بارش فصل زمستان با الگوهای معنادار است.
