انتخاب تأمینکننده و همچنین تعیین سیاست مناسب بازپرسازی، همواره یکی از دغدغههای اصلی در سیستمهای تولیدی و زنجیره تأمین است. در این مقاله یک زنجیره تأمین یکپارچه خریدار –تأمین کننده برای کالای فاسدشدنی مورد بررسی قرار می گیرد. خرده فروش، محصول موردنیاز خود از تولیدکنندگان مختلف تأمین میکند. محصول خریداری شده از تولیدکنندگان از نوع محصولات فسادپذیر است و نرخ فساد آن به صورت درصد ثابتی از سطح موجودی خرده فروش و تولیدکنندگان بیان می شود. در چنین شرایطی، انتخاب تأمین کنندگان و تعیین میزان خرید از هر تأمین کننده تأثیر به سزایی در بهینه سازی زنجیرهتأمین دارد. خرده فروش بر اساس تقاضای مشخص و ثابت مشتریان نهایی سعی می کند سیاست بهینه ی بازپرسازی خود را تعیین کند و بر اساس این سیاست بهینه، فرآیند خرید مواد اولیه از تولیدکنندگان و همچنین زمان خرید و حجم خرید از هر تولیدکننده مشخص خواهد شد. در این میان آن دسته از تأمین کنندگانی که توانایی تأمین محصول با کمترین هزینه در زمان مقرر را دارند، انتخاب می شوند. هدف اصلی در این مقاله انتخاب تأمینکنندگان و تعیین سیاست بازپرسازی به گونهای که کل هزینه های زنجیرهتأمین شامل هزینههای خرده فروش و تأمینکنندگان حداقل شود. در این مدل از رویکرد برنامهریزی خطی مختلط عدد صحیح استفاده شده است. درنهایت این مدل با یک مثال عددی بررسی شد.
