مبحث آرمان و آرمانگرایی ریشه تاریخی اش در اسطوره و اساطیر ملل دارد، در ادبیات یونان من جمله نوشته های افلاطون در کتاب « جمهوریت»؛ در ادبیات ایران اسلامی در نوشته های، ابو نصر فارابی،ابن سینا، شیخ اشراق سهروردی، ملاصدرا، و حتی نوشته های ایتالیایی دانته آلیگیری در شاهکار سروده حماسی و عرفانی اش در کتاب« کمدی الهی- نمایش خدایی»، در ادبیات انگلستان، در نوشته های جان میلتون در کتاب« بهشت گمشده- لاست فردوس»،آتلانتیس، فرانسیس بیکن؛ همینطور در ادبیات عرب من جمله نوشته ابوالعلای المعری در کتاب « الغفران» تا ادبیات معاصر در سروده های اشعار شاعران و ادیبان، مواردی از مفاهیم آرمانی و مضامین آرمانگرایی به چشم می خورد، اما در این پژوهش، ما تنها به « بررسی تطبیقی آرمانگرایی در گلستان سعدی و کتاب کلیله و دمنه ابن مقفّع » پرداخته ایم، هرچند کتابهایی راجع به مباحث آرمان و آرمانگرایی در ادبیات، فلسفه، عرفان، و همینطور تحقیقات و پژوهشهایی راجع به سعدی شیرازی و کلیله و دمنه ابن مقفّع ، نگارش یافته، ولی پژوهش حاضر، برای اولین بار به مباحث تطبیقی کتاب گلستان و کلیله و دمنه از منظر مفاهیم آرمانی و آرمانگرایی پرداخته است .
