در این مطالعه تعدادی از مشتقات نانو فولرن کربنی به عنوان حامل داروی ضدسرطان بوسولفان با استفاده از روش محاسباتی نظریه ی تابعی چگالی(DFT) در فاز گازی و در محیط آبی مورد بررسی قرار می گیرد. به این منظور تمامی ساختار های مورد مطالعه در سطح محاسباتی B3LYP/6-31G(d,p) بهینه سازی شده و برهم کنش بین مشتقات فولرنی و داروی بوسولفان در هر دو محیط مطالعه می شود. امکان جذب دارو توسط مشتقات فولرن کربنی توسط کمیت های انرژی جذب، انرژی اتصال و انرژی تغییر شکل قفسه ارزیابی می شود. سپس واکنش پذیری دارو قبل و پس از اتصال به مشتق فولرنی به کمک کمیت های شیمی محاسباتی مقایسه می شود. نتایج نشان می دهد که داروی بوسولفان از طریق اتم های آلومینیوم و بور به عنوان واسطه به قفس فولرنی متصل می گردد. مقادیر انرژی های جذب و پارامترهای AIM نشان می دهد که جذب اتم های آلومینیوم و بور به قفس فولرنی از طریق پیوندهایی با خصلت نسبی کوالانسی و اتصال داروی بوسولفان به قفس فولرنی از طریق واسطه های اتمی با جاذبه های واندروالسی صورت می گیرد. پس از اتصال دارو به فولرن های کربنی فاصله ی انرژی بین اوربیتال های HOMO و LUMO کاهش یافته و واکنش پذیری داروی حمل شده نسبت به حالت آزاد افزایش می یابد. امید است که نتایج حاصل از این پژوهش در جهت بهبود روش های عملی مصرف داروی بوسولفان و کاهش عوارض جانبی ناشی از مصرف آن، موثر واقع شود.
