واکنش های حذفی و افزایشی دسته ای از واکنش های شیمیایی هستند که در سنتر ترکیبات آلی کاربرد های وسیعی دارند. در این واکنش ها معمولا دو یا چند گونه با هم ترکیب می شوند و در صورتی که واکنش دهنده ها نامتقارن باشند دو یا چند محصول تولید می شود که عمدتا یکی از محصولات نسبت به سایرین از نظر ترمودینامیکی یا سینتیکی پایدار است و به عنوان محصول اصلی یا محصول ارجح معرفی می گردد. تعیین میزان پایداری ترمودینامیکی ترکیبات شیمیایی و پیش بینی محصول ارجح، یکی از موضوعات مورد علاقه شیمی دان های نظری است. این مساله در نظریه ی تابعی چگالی توسط شاخص های کوانتومی مانند پتانسیل شیمیایی الکترونی، الکترونگاتیویتی، سختی مطلق و نرمی شیمیایی، قطبش پذیری مولکولی و الکتروفیلیسیتی مطلق انجام می-شود این کمیت ها معمولا به کمک مشتقات اول و دوم انرژی الکترونی بر حسب تعداد الکترون ها و یا بر حسب پتانسیل خارجی سیستم معرفی می شوند، اما مشکل اصلی محاسبه ی این کمیت ها در سیستم های کوانتومی این است که تابع صریح و دقیقی برای بسط انرژی الکترونی این سیستم ها بر حسب تعداد الکترون ها وجود ندارد. بنابراین از سری تیلور برای بسط این تابع استفاده می-شود. از آن جایی که این بسط شامل بی نهایت جمله است، لذا در کاربرد های عملی به ناچار باید سری پس از تعداد محدودی جمله قطع شود که این مساله باعث معرفی مقداری خطا در محاسبه ی کمیت های مذکور می گردد. در این پژوهش به جای بسط چند جمله ای سری تیلور از تابع شبه-مورس در بسط انرژی الکترونی بر حسب تعداد الکترون ها استفاده می شود. بنابراین انتظار می رود که مشکلات مربوط به صرف نظر کردن از تعدادی از جملات سری مرتفع گردد و پیش بینی می شود که نتایج محاسبات به میزان قابل توجهی بهبود پیدا کند.
