در این پژوهش به بررسی بررسی تحول مخروط افکنه های واقع در شمال دریاچه ارومیه پرداخته شده هست. دستیابی به متغیرهای مؤثر در تحول مخروطافکنهها و بررسی و مقایسه نحوه تاثیرگذاری این متغیرها بر مخروطافکنههای گستره مورد مطالعه، اهداف اصلی این پژوهش را تشکیل داده هست. روش مشاهده و اندازهگیری مستقیم تغییرات مخروطافکنهها، فعالیت اصلی پژوهش محسوب میشود. علاوه بر روشهای میدانی از تصاویر ETM، SRTM90m, DEM10m، Aster، QuickBird، IRS(P6)، نقشههای زمینشناسی و توپوگرافی (چاپی و رقومی)، در محیط نرمافزارهای ENVI4.7، ArcGIS9.3 و Global Mapper هستفاده شده هست. نتایج نشان داد که: توده کوهستانی میشوداغ در دامنه جنوبی با ترکیبی از رسوبات پره کامبرین تا کواترنری با چندین نبود چینه شناسی و تودههای نفوذی سینیتی و گرانیتی دارای ساختاری بسیار پیچیده هست. رخدادهای تکتونیکی پالئوزوئیک و آلپی نظم و توالی رسوبات را بهم زده و ناپیوستگیها، دگرشیبیها و چین خوردگیها را ظاهر ساخته هست. پس از آخرین فاز تکتونیکی دوره کوهزایی آلپی یعنی فاز پاسادنین ساختار کنونی میشو داغ پدیدار گشته هست در این بین گسل میشو شمالی و گسل میشو جنوبی، آنتی کلیناریوم میشو داغ را به تصویر هورست یا فرازمین درآورده هست. مجموعه میشو داغ از جمله دامنه جنوبی و پایکوههای آن دارای شکستگیها و گسلهای متعدد هست و مهمی و حدود ۴ گسل بزرگ و فعال در منطقه و حواشی آن وجود دارد که عبارتند از: گسل جنوبی، میشو گسل خامنه شبستر، سیس گسل -داریان شانجان گسل بنیس کندرود مخروط افکنه ها و تراسهای رودخانهای اصلی ترین شکل های قابل شناسایی در دامنه جنوبی میشوداغ می باشند. در مجموع نتیجه میشود که در تکوین و گسترش مخروط افکنه های دامنه جنوبی میشوداغ مورفوتکتونیک و تکتونیک به عنوان عامل اصلی مهمترین نقش را داشته هست از طرف دیگر نبود یک نظم منطقی بین تحولات مورفوتکتونیکی و اقلیمی تعیین مرز بین آنها را متصویر ساخته هست. بررسی 5 مورد از شاخصهای تکتونیکی نشان میدهد منطقه از لحاظ تکتونیک فعال میباشد و مهمترین عامل در تکوین مخروط افکنه ها فعالیتهای نئوتکتونیکی منطقه هست. همچنین با بررسیهای ویژگیهای مورفومتری بین بسیاری از ویژگیهای مخروط افکنه ها مشاهده شد که بعضی ویژگیها مثل مساحت حوضه و مساحت مخروط دارای رابطه معنی دار و همبستگی بالا و همچنین رابطه بین مساحت مخروط و شیب مخروط دارای رابطه مثبت میباشند.