هیمن محمدی

چکیده مقدمه : پارگی لیگامان صلیبی قدامی شایع ترین آسیب لیگامانی زانو ، است . که در 70 درصد موارد با مکانیسم غیر برخوردی اتفاق می افتد و خطر بروز این آسیب در زنان 2 تا 10 برابر بیشتر از مردان است. این آسیب علاوه بر هزینه درمانی زیاد موجب ایجاد آسیب های ثانویه از قبیل استئوآرتریت می شود . بر همین اساس پیشگیری از آسیب مذکور در اولویت کاری اغلب محققان قرار گرفته است. در همین راستا هدف از تحقیق حاضر مروری بر تفاوتهای عصبی عضلانی آسیب غیربرخوردی لیگامان صلیبی قدامی در مردان و زنان ورزشکار می باشد. مواد و روش ها: جستجوی مقالات مرتبط در زمینه های " تفاوتهای جنسیتی آسیب زانو "، " عوامل خطر ساز عصبی عضلانی " و " آسیب غیر برخوردی ACL " در سایت های تخصصی PubMed و Science Direct طی 15 سال اخیر (2000 تا 2014) انجام شد. نتایج: حس عمقی از بین رفته در زنان در مقایسه با مردان بیشتر است. زنان نسبت به مردان ، عملکرد بهتری در آزمون ثبات پاسچرال استاتیک و دینامیک دارند . در فرود حداکثر فعالیت الکترومیوگرافی همسترینگ جانبی زنان بزرگتر است و همچنین در طی فعالیت های عکس العمل حداکثر فعالیت الکترومیوگرافی عضله نیم وتری زنان بیشتر است و 150 میلی ثانیه پیش از فرود میزان انقباض عضلانی آنها در مقایسه با بازیکنان مرد بیشتر می باشد. ورزشکاران مرد در مقایسه با زنان هم سطح خود به طور معنی داری قدرت بیشتری در اکستنشن و فلکشن زانو دارند همچنین زنانی که از آسیب ACL رنج می برند، دارای نسبت قدرت H:Q پایین-تری در مقایسه با زنان و مردان هم سطح خود هستند. به علاوه ورزشکاران زن با نیروی عکس العمل عمودی زمین بزرگتر، نیروی عکس العمل قدامی زمین بزرگتر ، نیروی برش قدامی درشت نی بزرگتر، چرخش داخلی ران بیشتر، فلکشن کمتر زانو و والگوس بیشتر زانو نسبت به مردان فرود می آیند و تاثیر خستگی در هر دو گروه زنان و مردان یکسان است. بحث : در کل به نظر می رسد عوامل عصبی عضلانی تفاوتهای جنسیتی آسیب غیر برخوردیACL ناشی از تفاوت های حس عمقی ، قدرت و فعالیت عضلانی و بیومکانیک حرکت در دو جنس باشد و عواملی از قبیل خستگی و ثبات پاسچرال نقش چندانی ندارند. واژه های کلیدی : تفاوتهای جنسیتی آسیب زانو ، عوامل خطر ساز عصبی عضلانی ، آسیب غیر برخوردی ACL