هیمن محمدی

چکیده: هدف از این تحقیق بررسی تأثیر خستگی عملکردی بر روی شاخص های تعادل ایستا و پویای ورزشکاران دارای ناپایداری مچ پا می باشد. به منظور اعمال خستگی، از پروتکل خستگی ویژه والیبال و جهت کمیت سازی تعادل از سیستم تعادلی بایودکس استفاده گردید. در طی مراحل تحقیق ، چهار بار(دو بار بدون اعمال خستگی، دو بار پس از اعمال خستگی) آزمون تعادل توسط دستگاه تعادلی بایودکس (تست تعادل ورزشکاران بر روی یک پا در سطح دشواری4 برای تعادل پویا و 12 برای ایستا) صورت گرفت. آزمودنی های این تحقیق، 15 نفر از بازیکنان والیبالیست شرکت کننده در لیگ جوانان استان کرمان بودند که به صورت انتخابی و با استفاده از پرسشنامه ویژه ناپایداری مچ پا(کیت) و تأیید پزشکی انتخاب شدند. جهت تجزیه و تحلیل آماری داده های تحقیق سطح معنی داری 95 درصد با آلفای کوچکتر یا مساوی 05/0 استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های تی همبسته نشان داد که تعادل پویا و ایستای ورزشکاران بعد از اعمال خستگی عملکردی دچار نقص شده است و میزان کاهش تعادل معنی دار می باشد. هنگام اعمال خستگی نقص تعادل پویا می تواند به دلیل افزایش معنی دار شاخص تعادلی قدامی ـ خلفی باشد ولی در شرایط ایستا به دلیل افزایش معنی دار هر دو شاخص قدامی ـ خلفی و داخلی ـ خارجی می باشد. براساس نتایج تحقیق بازیکنان دارای ناپایداری مچ پا در هنگام خستگی دچار نقص در تعادل پویا و ایستا می شوند که این امر ممکن است آنها را مستعد بروز اسپرین مچ پا کند.