هیمن محمدی

جدی ترین و شدیدترین آسیب در میان دختران والیبالیست، آسیب زانو به ویژه پارگی لیگامان صلیبی قدامی است که عوامل خطرساز کلیدی آن، والگوس پویای زانو و راستای غیرطبیعی طی پرش ـ فرود است. یکی از پروتکلهای موفق در خصوص پیشگیری از آسیبهای زانو در دختران والیبالیست، تمرینات اسپرتمتریک تخصصی والیبال است. در پژوهش حاضر تأثیر این پروتکل بر روی اصلاح والگوس پویای زانو و سیستم امتیازدهی خطای فرود بررسی شد. پژوهش حاضر، پژوهشی نیمهتجربی با طرح پیشآزمون و پسآزمون است. جامعه آماری شامل ۳۰ دختر والیبالیست )با میانگین سن 20/83±2/22 سال، قد 168/16±6/47 سانتیمتر، وزن 59/13±7/4 کیلوگرم، شاخص توده بدنی 20/83±1/52 کیلوگرم بر متر مربع و سابقه ورزشی 5/46±1/8 سال( بود که بهطور تصادفی به دو گروه 15نفره تمرین و کنترل تقسیم شدند. جهت ارزیابی والگوس پویای زانو و خطای فرود، از آزمونهای اسکات جفتپا و آزمون سیستم امتیازدهی خطای فرود استفاده شد. گروه تمرین بهمدت 6 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه حدود 90 دقیقه، در پروتکل حاضر که شامل گرم کردن، تمرینات اسپرتمتریک تخصصی والیبال و سرد کردن بود، شرکت کرد. ارزیابی دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس در سطح معنیداری 0/05 صورت گرفت. نتایج نشان داد انجام این تمرینات باعث کاهش معنیدار والگوس پویای زانو )از 23/13 به 7/86( و خطای فرود )از 17/46 به 7/6( شده است )0/01=P). بهعبارتی، گروه تمرین پس از انجام 6 هفته تمرینات اسپرتمتریک تخصصی والیبال، کاهش 66 درصد والگوس پویای زانو و کاهش 56 درصد خطای فرود را تجربه کردند.تمرینات اسپرتمتریک تخصصی والیبال در بهبود عملکرد و پیشگیری از آسیب لیگامان صلیبی قدامی زانوی دختران والیبالیست موفق بوده است. براساس نتایج پژوهش حاضر، انجام این تمرینات به اصالح والگوس پویای زانو، بهبود راستای اندام تحتانی و تکنیک فرود دختران والیبالیست دارای والگوس پویای زانو منجر میشود. بنابراین انجام این تمرینات را میتوان به دختران والیبالیست دارای والگوس پویای زانو توصیه کرد.