هیمن محمدی

مقدمه و اهداف مهم‌ترین عوامل خطرساز آسیب زانو شامل ضعف ثبات مرکزی، ضعف ثبات پاسچرال و والگوس پویای بیش از حد زانو است. یکی از موفق‌ترین پروتکل‌های پیشگیری از آسیب زانو در زنان ورزشکار، تمرینات اسپرت‌متریک تخصصی فوتبال است. به نظر می‌رسد تأثیر این پروتکل بر ثبات مرکزی بدن و ثبات پاسچرال فوتبالیست‌های خانم دارای والگوس زانو بررسی نشده است. مواد و روش‌ها در پژوهش حاضر 24 فوتبالیست دارای والگوس پویای زانو در گروه تمرین (12 نفر) و کنترل (12 نفر) به‌ترتیب به‌مدت 6 هفته در تمرینات اسپرت‌متریک ویژه فوتبال و تمرینات معمول پیش فصل شرکت کردند. آزمون‌ها شامل آزمون ثبات ناحیه مرکزی بدن (اکستنسور، فلکسور و پلانک راست و چپ)، ثبات پاسچرال (ثبات پاسچرال وای) و والگوس پویای زانو (حین آزمون سیستم امتیازدهی خطای فرود) بود. یافته‌ها برای تحلیل داده‌ها از آزمون آنکووا (P≤0/05) و SPSS نسخه 25 استفاده شد. نتایج بیانگر بهبود معنی‌دار (0/01=P) ثبات پاسچرال (از 2/105 به 7/116)، ثبات مرکزی (از 2/38 به 1/41) و والگوس زانو (از 3/25 به 4/12) بود. نتیجه‌گیری براساس یافته‌های پژوهش، پروتکل حاضر که جهت پیشگیری از آسیب‌های زانو در فوتبالیست‌های زن طراحی شده است، باعث تعدیل هر سه عامل خطرساز آسیب زانو (ضعف ثبات مرکزی، ضعف ثبات پاسچرال و والگوس زانو) می‌شود. بنابراین انجام این پروتکل به تمام فوتبالیست‌های خانم دارای والگوس پویای زانو پیشنهاد می‌شود.