در حالی که کاهش آب در نتیجه تغییرات اقلیمی و مداخلات انسانی به یکی از مهمترین چالش‌های اجتماعی و زیست‌محیطی در سراسر جهان به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک تبدیل شده است، مدیریت صحیح و پایدار آب می‌تواند نقش مهمی در کاهش صدمات انسانی بیشتر به منابع آب ایفا نماید. اگرچه تاکنون مطالعات مختلفی در رابطه با عوامل اثرگذار بر رفتار مدیریت آب در بخش کشاورزی ایران انجام شده است، اما در معدود مطالعاتی به طور خاص به تأثیر گرایش‌های کارآفرینانه بر رفتار مدیریت آب در بخش کشاورزی پرداخته شده است. این در حالی است که کارآفرینی و گرایش‌های کارآفرینانه می‌تواند ابزاری برای مقابله با ناکارآمدی‌ها و توسعه راه‌حل‌های مؤثر برای رفع مشکلات موجود در جامعه باشد. بر این اساس، مطالعه حاضر تلاش کرد تأثیر گرایش‌های کارآفرینانه را بر رفتار مدیریت آب در بین کشاورزان شهرستان کامیاران مورد بررسی قرار دهد. در این راستا، ضمن افزودن برخی گرایش‌های کارآفرینانه شامل آینده‌نگری، خطرپذیری، استقلال‌طلبی، کنترل درونی، انگیزه پیشرفت، خلاقیت و هوش اجتماعی به تئوری رفتار برنامه‌ریزی شده آجزن، افزایش میزان قدرت این تئوری در پیش‌بینی رفتار مدیریت آب در بخش کشاورزی مورد سنجش قرار گرفت. جامعه اماری این پژوهش را تمامی خانوارهای کشاورز شهرستان کامیاران تشکیل دادند که 374 خانوار با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌بندی تصادفی انتخاب شدند؛ که ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه می‌باشد. یافته‌ها نشان داد گرایش‌های کارآفرینانه آینده‌نگری، خطرپذیری، انگیزه پیشرفت، خلاقیت و هوش اجتماعی با تأثیر معنی‌دار بر رفتار مدیریت پایدار آب در بین کشاورزان، میزان قدرت تئوری رفتار برنامه‌ریزی در پیش‌بینی رفتار مدیریت پایدار آب در مزارع کشاورزی را تا 11 درصد افزایش می‌دهند. بر اساس یافته‌ها، از بین گرایش‌های کارآفرینانه، آینده‌نگری بیشترین تأثیر را بر رفتار مدیریت پایدار آب در مزارع داشته است، در حالی که استقلال‌طلبی و کنترل درونی تأثیر معنی‌داری بر این متغیر نداشتند.
