در این تحقیق اثر اجرای طرح های جنگل کاری با گونه های سیاه تاغ و پسته بر توان ترسیب کربن در بوته زارهای مناطق خشک استان سمنان مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور در دومنطقه در شهرستانهای سمنان و دامغان اقدام به نمونه برداری از از بیوماس گیاهی اندام هوایی و زیرزمینی، خاک و لاشبرگ شد. نمونه برداری در هر تیمار به روش تصادفی سیستماتیک و در قالب 30 تا 40 پلات یک کتر مربعی در طول 3 تا 4 ترانسکت به طول صدمتر انجام شد. تعداد 10 پایه گیاهی نیز که از نظرر بنیه و سایر خصوصیات مورفولوژی نماینده تیپ مورد نظر بودند انتخاب و نمونه برداری کامل از اندام هوایی و زیززمینی با توجه به عمق خام و وسعت ریشه دوانی از 4 عمق انجام شد. نتایج نشان داد تغییر کاربری زمین به تاغکاری در سمنان منجر به افزایش ذخایر کربن اکوسیستم به میزان 129 درصد شد ولی پسته کاری در دامغان تفاتوت معنی داری در میزان ذخایر کربن نداشت.
