طی 15 سال گذشته محققین داخلی با تاخیر نسبت به جامعه بین المللی توجه زیادی به موضوع ترسیب کربن نشان داده اند که با درک اهمیت موضوع در چند سال گذشته، این روند با شتاب بیشتری رو به گسترش است. نکته مهمی که توجه به آن در مطالعات ترسیب کربن ضروری می باشد، بکار گیری روش های صحیح در مطالعات با توجه به فرضیات و اهداف موجود در تحقیق می باشد که در بسیاری موارد متاسفانه از نظر پژوهشگران دور مانده است. این موضوع با مطالعه ای در درمنه زار های مناطق خشک ایران بصورت اجمالی مورد بحث قرار گرفته است. بطور کلی مشکلات و نقایص موجود را در 4 حوزه می توان بررسی کرد. الف- تئوری علمی موضوع مورد تحقیق: مثلا در خصوص تعریف ترسیب کربن(Carbon sequestration) و تفاوت آن با ذخیره کربن (Carbon storage)، ب- روش ها و ابزار های برآورد کمی: شامل نقص در اندازه گیری پارامتر های خاکی( نظیر وزن مخصوص ظاهری و کربن کل در واحد سطح) و عوامل گیاهی( نظیر برآورد تراکم و بیوماس اندام هوایی و زیرزمینی)، ج- مکان های نمونه برداری و تیمار های انتخاب شده: شامل مکان یابی غیر اصولی مناطق معرف نمونه برداری، اشتباه در تعیین تیمار های مورد مطالعه، عدم رعایت بازه های زمانی برای مطالعه و فاصله مکانی نا مناسب تیمار ها با شاهد، د- نبود اطلاعات پایه. بدیهی است عدم توجه به موارد ذکر شده با توجه به تعمیم دادن نتایج بدست آمده به سطوح بسیار بزرگ مرتع منجر به ارزیابی نادرست و و در نهایت تصمیم گیری غلط مدیران خواهد شد. آنچه مسلم است آن است که جهت تصمیم گیری صحیح و اصولی جهت مدیریت عرصه های مرتعی از حیث افزایش توان این اراضی در ترسیب کربن نیاز به پایش طولانی مدت تغییرات ذخایر کربن می باشد. به همین جهت نیاز است که سازمانهای مسئول نسبت به ایجاد سایتهای دایمی در رویشگاههای مختلف کشور جهت پایش تغییرات طولانی مدت ترسیب کربن و نیز ایجاد یک بانک اطلاعاتی مدون اقدام جدی و عاجل نمایند. در نهایت با توجه به اهمیت روز افزون مبحث افزایش گازهای گلخانه ای در جهان و ضرورت انجام تحقیقات گسترده در زمینه ترسیب کربن در کشور، پیشنهاد می شود نهادهای مسئول نسبت به تشکیل پژوهشگاهی ویژه متشکل از متخصصین موضوع در سه بخش آموزش، تحقیقات و اجراء، اقدام نموده و اولویت های تحقیقاتی و اجرایی آتی در داخل کشور تعیین گردد.
