با توجه به منع استفاده از آنتی بیوتیک های محرک رشد در تغذیه دام محققان بسیار به اسانس ها و عصاره های گیاهی به عنوان جایگزین این مواد علاقمن شده اند. در بررسی های انجام گرفته مشخص شد که میزان و نوع اثر اسانس ها تخت تأثیر جیره پایه حیوان ومی تواند متفاوت باشد. کاهش در تولید گاز متان و غلظت نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه از جمله اثرات مفید گزارش شده برای برخی اسانس ها خصوصا اسانس آویشن می باشد. برسی های انجام گرفته نشان داد که بسته به نوع جیره اسانس ها اثرات متفاوتی بر جمعیت میکروبی شکمبه و کلونیزه شدن میکرواورگانیسم ها بر ذرات خوراکی داشته باشند. در مطالعه ای افزودن اسانس آویشن به جیره غذایی گوسفند تغذیه شده با جیره حاوی 50 درصد علوفه و 50 درصد کنسانتره منجر به کاهش فراوانی نسبی متانوباکترها، پروتوزواها و رومینوکوکوس فلاووفاسینس مایع شکمبه نسبت به تیمار کنترل شد. همچنین فراوانی نسبی باکتریهای استرپتوکوکوس بویس و پروتلا بریانتی چسبیده به سطح دانه ذرت و باکتریهای رومینوکوکوس آلبوس و رومینوکوکوس فلاووفاسینس چسبیده به سطح علف خشک یونجه را نسبت به تیمار کنترل افزایش داد. درحالی که در گوسفندان تغذیه شده با با جیره حاوی 20درصد علوفه و 80درصد کنسانتره اسانس آویشن فراوانی نسبی متانوباکترها، پروتوزواها و رومینوکوکوس فلاوفاسینس مایع شکمبه را نسبت به تیمار کنترل کاهش داد اما فراوانی نسبی رومینوکوکوس آلبوس افزایش یافت. همچنین فراوانی نسبی کل باکتریهای چسبیده به سطح دانه ذرت و علف خشک یونجه و استرپتوکوکوس بویس چسبیده به سطح دانه جو، پروتلا بریانتی چسبیده به سطح دانه ذرت و رومینوکوکوس فلاوفاسینس چسبیده به سطح علف خشک یونجه کشت داده شده در شکمبه به مدت 6 ساعت را افزایش داد.
