افزایش جمعیت Chironomus riparius از خانواده شیرونومیده ها در حوضچه های زلال ساز تصفیه خانه آب شرب شهر سنندج باعث ایجاد برخی مشکلات کیفی و مدیریتی می شود. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگی های زیست شناسی C. riparius برای یافتن دما و غذای مطلوب در راستای کنترل جمعیت آن در تصفیه خانه و پرورش انبوه انجام شد. در این دوره از لامپ های LED به مدت 14 ساعت روشنایی و 10 ساعت تاریکی استفاده شد. پرورش لارو C. riparius در ظروف میکروپلیت 24 خانه ای با آب اتوکلاو شده تصفیه خانه صورت گرفت و روند آزمایشات نیز تا زمان کامل شدن چرخه زندگی C. riparius ادامه یافت. جهت بررسی اثر دما تیمارهای دمایی 10، 15، 20، 25 و 30 درجه سانتیگراد مورد آزماش قرار گرفت. بر اساس نتایج این مطالعه حداقل دمای آستانه رشد C. riparius، 4 و حداکثر آن دمای 25 درجه سانتیگراد بود و در دمای 30 درجه رشد لاروها کاملا متوقف شد. تیمارهای 25 درجه سانتی گراد با مقدار 07/0 ± 38/0 حداکثر مقدار رشد روزانه و زیست توده را به خود اختصاص دادند. اما حالت مطلوب رشد و بقا با هم در روند تکامل چرخه زندگی C. riparius دمای 17/18 درجه سانتی گراد بود. مقادیر روز درجه برای اینستارهای 1، 2، 3 و 4 لارو شامل: 132±106، 86±248، 170± 397 و 153±528 روز در دمای 17/18 درجه سانتی گراد و 235±498 روز برای شفیره گی ثبت شد. بخش دوم آزمایش بر اساس نتایج مرحله اول دمای 25 درجه سانتی گراد برای بررسی بهترین غذا برای رشد و پرورش انتخاب شد. نتایج حاصل از پرورش لاروهای C. riparius با 7 جیره ی غذایی (کود مرغی، کود کبوتر، کود گوسفندی، زرده تخم مرغ، پودرماهی، مخمر، پودر شیرخشک) و شاهد نشان داد که تفاوت نرخ رشد بین تیمارهای مختلف غذایی معنی دار بود (05/0 p ≤) به طوری که بیشترین در تیمار غذای ماهی و کمترین در تیمار شیر خشک بدست آمد. در جیره های غذایی کود مرغی، کبوتر و گوسفندی تکامل چرخه زندگی و ظهور بالغین مشاهده شد. همچنین برای پرورش با توجه به نتایج رشد و اقتصادی بودن تامین کودهای گوسفندی و مرغی استفاده از این دو تیمار نیز در پرورش انبوه پیشنهاد می شود.
