در فرآیند توسعه توجه به بهبود تغذیه و جبران کمبود پروتئین امری ضروری و مهم است؛ و به همین دلیل اغلب کشورهای درحال توسعه تلاش نمودند تا کمبود پروتئین غذایی جمعیت در حال تزاید خود را با توسعه صنعت طیور جبران نمایند. مطالعه حاضر به بررسی اقتصادی تولید مرغ گوشتی با تاکید بر کاهش طول دوره می پردازد. جامعه آماری شامل کلیه ی واحدهای پرورش مرغ گوشتی شهرستان های دیواندره، کامیاران و سنندج است. از روش نمونه گیری تصادفی ساده برای انتخاب نمونه ها استفاده شد. داده ها از نوع میدانی و از طریق مصاحبه و تکمیل پرسشنامه برای سال 97 جمع آوری گردید. تعداد 32 واحد مرغداری با 128 دوره تولید به عنوان نمونه بر اساس فرمول کوکران با احتساب 5 درصد خطا انتخاب گردیدند. از آمار توصیفی و استنباطی برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش استفاده شد. توابع برتر تولید و هزینه بر اساس معیارهای انتخاب تابع تولید ترانسندنتال و تابع هزینه ترانس لوگ معرفی شدند. ضریب تبدیل محاسبه و سناریوهای کاهش دوره تولید با فواصل مختلف دوره مورد بررسی قرار گرفت. ضریب تبدیل، طول دوره، درصد تلفات، درآمد خالص، فاصله بین دوره ها، متوسط وزن زنده هنگام برداشت، تعداد دفعات وزن کشی، نهاده های مصرفی، ظرفیت تولید، هزینه های تولید و دموگرافی مدیران واحدها به عنوان متغیرهای پژوهش مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان می دهد، میانگین طول دوره کشتار در واحدها 55 روز، میانگین فاصله بین دوره 31 روز و میانگین ضریب تبدیل 94/1 کیلوگرم است. همپنین نتایج نشان داد، هزینه خرید دان و جوجه یکروزه به ترتیب با 76 و 14 درصد بیشترین سهم را در هزینه کل دارند و از دیگرنتایج تحقیق، بازده اقتصادی (منفعت به هزینه) برابر 3/1 و بهترین سن برداشت 42 روزگی با فاصله 7 روز است. بر اساس نتایج به دست آمده کاهش دوره تولید به منظور کاهش کشش تولید، افزایش بازدهی و فراهم شدن زمینه صادرات پیشنهاد می گردد.
