پژوهش حاضر به دنبال روایت فعالان زن از نقش و جایگاه زنان در تغییر ساختار اجتماعی اقلیم کردستان است. با استفاده از نظریات فمینیستهای سوسیالیست و شرابی به تشریح وضعیت تغییرات ساختاری در اقلیم کردستان و نقش و جایگاه زنان در این تغییرات پرداخته شده است. این پژوهش در سنت روش کیفی قرار دارد و در آن از تحلیل روایت استفاده شده است. بدینمنظور راهبرد مصاحبه نیمهساختاریافته و نمونهگیری هدفمند و همگن است. مصاحبه با هجده نفر از فعالان در انجمنها صورت گرفت. دادهها در قالب ۱۲ مضمون اولیه و ۶ مضمون ثانویه تفسیر و تحلیل شدند. نتایج نشان داد تغییرات ساختار اجتماعی بعد از سال ۱۹۹۱، یعنی زمان تشکیل اقلیم کردستان بهوقوع پیوسته که درنتیجۀ آن، نقش و جایگاه زنان نیز دستخوش تغییر شده است. از آن زمان تاکنون، احزاب سیاسی به خواستهها و انجمنهای زنانه شکل دادهاند و در چارچوب اهداف حزبی به مسائل زنان نگریستهاند. با وجود این، زنان با مشارکت و تصاحب پستهای مدیریتی و سیاسی توانستهاند جایگاه خود را در این ساختار بهدست آورند. در این میان نقش آموزش، رسانهها و انجمنها مهم و تأثیرگذار بوده است. انجمنهای زنان بهعنوان یکی از مهمترین تغییردهندگان ساختار و خود زنان فعال بهعنوان عامل تغییر، اقدام به تصویب قوانین عادلانه، ریشهکنی الگوهای کهن اجتماعی فرهنگی و گسترش آگاهی، حمایت و بازنمایی مشکلات و چالشهای زنان کردهاند.
